مفهوم پيروى از فرد خيرخواه‌

شايد نتوان همواره تمام آنچه را كه به عنوان خيرخواهى از سوى دوستان و اطرافيان عرضه مى‌شود، را پذيرفت؛ امّا به نظر مى‌رسد كه كمترين مرتبه پذيرفتن خيرخواهى، برخورد مناسب با فرد خيرخواه است. بى‌شك با مهربانى به خيرخواهىِ برادر ايمانى خود توجّه كردن و محبّت او را ارج نهادن، كمترين اقدامى است كه در برابر فرد خيرخواه بايد انجام داد؛ اگرچه به كار بستن خيرخواهى او به مصلحت نباشد. بنا بر اين، خيرخواهى اطرافيان ارزشمند است حتّى اگر خير و مصلحت حقيقى به دنبال نداشته باشد. آنچه بيش از نتيجه خيرخواهى ارزشمند است، نفسِ اقدام عملى انجام شده در جهت خيرخواهى است كه نشانه محبّت و علاقه اوست. خلاصه آن كه خيرخواهى، از يك سو وظيفه‌اى اخلاقى و محبّت‌آفرين دانسته شده است، و از سويى ديگر، پذيرش آن خيرخواهى و يا دست كم، برخورد شايسته با فرد خيرخواه وظيفه طرف مقابل به شمار آمده است. از اين رهگذر، روابط دوستى استمرار مى‌يابد و محبّت بين دو طرف، تقويت مى‌شود.

كلامى از پيامبر خدا (ص) مؤيد اين نكته است:

وأَمّا طاعَةُ النّاصِحِ فَيَتَشَعَّبُ مِنها الزّيادَةُ في العَقلِ وَ ...

المَوَدَّةُ.[1]

امّا پيروى از خيرخواه، موجب افزايش خِرَد و ... دوستى خواهد شد.

[1]. غرر الحكم: ح 315 ..