ج- عوامل مربوط به زن‌

1. كفران نعمت‌

همه انسان‌ها دوست دارند اگر براى كسى كارى كردند، آن فرد به گونه‌اى برايشان جبران يا دست‌كم تشكر كند و ازاين‌رو در صورت ناسپاسى، از او دلخور و آزرده‌خاطر مى‌شوند. مرد به عنوان پرداخت‌كننده اصلى هزينه‌هاى ازدواج و خانواده، از همسرش انتظار سپاس‌گزارى دارد و اينكه دستِ‌كم كارهاى او را ناديده نگيرد و هنگام درگيرى و منازعه، يكباره همه زحمات و بخشش‌ها و دهش‌هاى مرد را هيچ و پوچ نينگارد. برخى روان‌شناسان معتقدند زن، بيشتر به محبت شوهر نياز دارد و مرد به تشكر زن؛ ازاين‌رو در صورت ارضا نشدن خواست روحى يا واكنش متعارض با آن از سوى زن، علاقه و محبت مرد به زن كم مى‌شود و گاه اين كم شدن محبت، از سوى زن بازتابى دارد، و به‌تدريج اين واكنش دوسويه، زنجيرى از گله‌گزارى و دلخورى را پديد مى‌آورد و بنيان خانواده را سست مى‌كند.

گفتنى است چشم‌وهم‌چشمى‌ها و مقايسه با بهتر از خود كه اكنون شايع است، به كفران نعمت مى‌انجامد و زندگى‌هاى ساده و بى‌آلايش را تهديد مى‌كند. حتى در فقيرترين خانواده‌ها، زن بايد متوجه اين نكته باشد كه هديه‌هاى ازدواج به او مانند آرامش، كمال روحى و فرزندان صالح، نعمت‌هايى بس بزرگ‌اند.

2. آزار دادن شوهر

هرگاه آزار دادن همسر، جايگزين كمك و خدمت به او شود، با عكس‌العمل وى روبه‌رو مى‌شود. به طور متعارف، در فرض آزاررسانى از