گريز از شوهر و فرار از خانه، روى مى‌آورند كه ازهم‌پاشيدگى خانواده را در پى دارد. آمار فعلى دادگاه‌هاى خانواده، بدخويى مرد را از علت‌هاى قابل توجه متلاشى شدن خانواده برشمرده است.

3. بخل و خسّت‌

مؤمن، متأدّب به تأديب الهى است و هزينه زندگى خود را با بسط و قبض عطاى الهى تنظيم مى‌كند. اگر خدا به او بدهد، وى هم مى‌دهد و اگر خدا نبخشد، به كسب حرام و طرق نامشروع روى نمى‌آورد. اما بخيل در هر صورت، نمى‌دهد و دارايى‌اش را نگاه مى‌دارد. چنين شخصى، همه و حتى خود را در تنگنا مى‌گذارد و از هزينه‌هاى اصلى خانواده نيز شانه خالى مى‌كند و بدين‌سان فشار فراوانى به خانواده وارد مى‌آورد؛ فشارى كه با توجه به وضعيت مالى‌اش براى همسر و خانواده، توجيه ندارد و تنها علت آن، خوى زشت بخل است. در اين وضعيت، كمتر كسى تاب مى‌آورد. همسر فرد بخيل، به دزدى پنهان از شوهر روى مى‌آورد يا حداقل در علاقه او به خود ترديد مى‌كند و متقابلًا، علاقه‌اش به او كاهش مى‌يابد؛ زيرا خود را نزد شوهر، از دارايى و اموالش كم‌ارزش‌تر مى‌بيند.

4. بى‌تدبيرى‌

خانواده در بدو تأسيس با جاده‌اى ناهموار و گردنه‌هايى طولانى روبه‌روست. دو جوان كه ممكن است هنوز جايگاه شغلى ثابتى براى خود نيافته باشند، با بدهى، تعهدات مالى، هزينه تحصيل، تهيه مسكن يا مخارج تولد و نگهدارى فرزند نيز روبه‌رو مى‌شوند. از سوى ديگر به‌