خوش‌رفتار، مؤدب، خدوم، كمك‌كننده، شوخ، رفيق و همراه را دوست ندارد؟! بر اين اساس، معصومان (عليهم السلام) دستورات متعددى براى تعامل نيكوى دو همسر با هم داده‌اند كه در كتاب‌هاى حديثى آمده است. گفتنى است در صورت خوشخو نبودن يكى از طرفين، اسلام به صبر و تغافل در برابر آن فرمان داده و معاشرت نيكو را تحمل در برابر چنين همسرى خوانده و آن را لازمه حفظ محبت در كانون خانواده دانسته است. هر چند اين تحمل نيز مرز و حدّ شرعى دارد و آنجا كه لازم باشد، مرد بايد غيرت ورزد و زن، وظيفه امر به معروف و نهى از منكر را انجام دهد.

اين نكته را نيز فراموش نكنيم كه امامان (عليهم السلام) رهنمودهاى عملى متعددى براى تحقق معاشرت نيكو پيشنهاد داده‌اند؛ مانند سوغات آوردن از سفر، هم‌غذا شدن با خانواده به جاى دوستان و همكاران، مطابق ميل خانواده غذا خوردن و كمك به يكديگر، به‌ويژه كمك مرد در كارهاى خانه.

3. تربيت دينى‌

از مهم‌ترين اهداف تشكيل خانواده، پديد آوردن و تربيت نسل جايگزين است. چنين نسلى بايد آموزه‌هاى نسل قبل را فرا گيرد، آن‌ها را باور و بارور و سپس به نسل بعد منتقل كند. اين اتفاق بدون تعليم و تربيت روى نمى‌دهد و هر پدر و مادرى مسئول هستند افزون بر تجهيز خود به فرهنگ و آداب دينى و اجتماعى، آن را به فرزندان انتقال دهند. ازاين‌رو، يكى از اصلى‌ترين وظايف پدر و مادر، تعليم و تأديب فرزندان و نگاهدارى خانواده از آفت‌ها و آسيب‌هاى نگرشى و رفتارى است؛ اما پيش‌تر، بايد خود چنين تربيتى داشته باشند و آن را پاس بدارند.