(نيابت فقيه از امام غايب)، تلاش‌هايشان براى شبهه‌افكنى بيشتر هم شده است؛ به گونه‌اى كه برخى از آنان با تصريح به اين كه مبناى ولايت فقيه عقيده به امامت امام غايب است، درصدد تخريب اين زيربنا برآمده‌اند.[1]

به همين دليل پاسخگويى به پرسش‌ها و نقد و رد شبهه‌هاى مرتبط با موضوع مهدويّت از جايگاه ويژه‌اى برخوردار است. كوشيده‌ايم در مباحث مختلف به شبهات مربوط به آن بحث پاسخ دهيم، و افزون بر اين، در پايان برخى از بخش‌ها فصل خاصى را هم با عنوان «پاسخ چند پرسش» براى پاسخگويى به پرسش‌ها و شبهات باقى‌مانده اختصاص داده‌ايم.

11. ارائه گزيده‌اى از سروده‌هاى مهدوى در پانزده قرن‌

يكى ديگر از ويژگى‌هاى‌ دانش‌نامه امام مهدى عليه السلام‌، گردآورى گزيده‌اى از اشعار سروده شده از صدر اسلام تا عصر حاضر و توسط اديبان تازى و پارسى در باره امام مهدى عليه السلام است. اين دل‌نوشته‌ها، علاوه بر اين كه شور، احساس و عشق ارادتمندان حضرت مهدى را در طول پانزده قرن پيشِ روى خواننده مى‌نهد، دليل روشن ديگرى است كه ثابت مى‌كند عقيده مهدويّت و انتظار ظهور امام مهدى عليه السلام، حتّى پيش از ولادتش در جامعه اسلامى مطرح بوده و تا امروز همچنان پايدار مانده است.

12. تنظيم منطقى و آسان‌ياب‌

در اين دانش‌نامه نيز، مانند دانش‌نامه اميرالمؤمنين عليه السلام‌ و دانش‌نامه امام حسين عليه السلام‌، عناوين، گزارش‌ها و تحليل‌ها، با نظمى خاص از كلّى به جزئى ساماندهى شده‌اند؛ به گونه‌اى كه پژوهشگر با نگاهى گذرا، علاوه بر اين كه در جريان كلى مطالب كتاب قرار مى‌گيرد، در كوتاه‌ترين زمان ممكن و به سادگى مى‌تواند مطلب مورد نظر خود را از طريق فهرست تفصيلى بيابد.

[1]. براى نمونه، ر. ك: ولاية الفقيه وتطورها، خالد عبد المحسن التويجرى.