3/ 5 روايات «دوازده محدَّث»

133. الكافى‌- به نقل از سَماعة بن مهران-: من و ابو بصير و محمّد بن عمران (غلام آزادشده امام باقر عليه السلام)، در منزل او در مكّه بوديم. محمّد بن عمران گفت: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى‌فرمايد: «ما، دوازده مُحدَّث هستيم».

ابو بصير به او گفت: آيا [تو خود] از امام صادق عليه السلام شنيدى؟ و او را يك يا دو بار سوگند داد كه اين مطلب را شنيده است. سپس ابو بصير خود گفت: امّا من، اين را از امام باقر عليه السلام شنيده‌ام.[1]

134. الغيبة، نعمانى- به نقل از على بن ابى حمزه-: من با ابو بصير بودم و يكى از وابستگان امام باقر عليه السلام نيز با ما بود. او گفت: از امام باقر عليه السلام شنيدم كه مى‌فرمايد: «از ما، دوازده تن محدَّث اند كه هفتمين نفر پس از من، فرزندم قائم است».

ابو بصير رو به او كرد و گفت: گواهى مى‌دهم كه من نيز چهل سال پيش، اين سخن را از امام باقر عليه السلام شنيدم. سپس ابو بصير به سوى او رفت و گفت: گواهى مى‌دهم كه آن را چهل سال پيش از امام باقر عليه السلام شنيدم.[2]

135. الكافى‌- به نقل از امام جواد عليه السلام-: امير مؤمنان عليه السلام به ابن عبّاس فرمود: «شب قدر در هر سال وجود دارد و امور مربوط به سال در آن شب نازل مى‌شود و پس از پيامبر

[1]. الكافى: ج 1 ص 534 ح 20( با سند معتبر)، الخصال: ص 478 ح 45، عيون أخبار الرضا عليه السلام: ج 1 ص 56 ح 23( همه اين منابع با سند معتبر)، بحار الأنوار: ج 36 ص 393 ح 7.

[2]. الغيبة، نعمانى: ص 96 ح 28( با سند معتبر)، بحار الأنوار: ج 36 ص 395 ح 11.