97. تفسير العيّاشى‌- به نقل از مسعدة بن صدقه-: امام صادق عليه السلام فرمود: «خداوند، ولايت ما، اهل بيت، را محور قرآن و محور همه كتاب‌ها [ى آسمانى‌] قرار داد. قرآنِ مُحكم بر اين محور مى‌چرخد، و كتاب‌ها [ى آسمانى‌] از آن به نيكى ياد كرده‌اند، و ايمان، با آن شناخته و روشن مى‌شود. پيامبر خدا به پيروى از قرآن و خاندان محمّد امر نمود، آن جا كه در آخرين سخنرانى‌اش فرمود:" من در ميان شما، دو چيز گران‌سنگ بر جاى مى‌گذارم:

گران‌سنگ بزرگ‌تر و گران‌سنگ كوچك‌تر. آن بزرگ‌تر، كتاب پروردگار من است و آن كوچك‌تر، عترت من، يعنى اهل بيتم. پس مرا در اين دو، پاس بداريد؛ زيرا تا زمانى كه به آنها چنگ در زنيد، گم‌راه نخواهيد شد"».[1]

ز- واپسين لحظات زندگى پيامبر صلى الله عليه و آله‌

98. دعائم الإسلام: از ابو ذر برايمان روايت شده است كه وى پس از درگذشت پيامبر صلى الله عليه و آله، در مراسم حج حاضر شد و چون مردم در طواف گرد آمدند، او بر در كعبه ايستاد و حلقه در را گرفت و سه بار صدا زد: آى مردم!

مردم، گرد آمدند و به گوش ايستادند. ابو ذر گفت: آن كه مرا مى‌شناسد، مى‌شناسد و آن كه مرا نمى‌شناسد، بداند كه من ابو ذر غِفارى هستم. حديثى را كه از پيامبر صلى الله عليه و آله شنيده‌ام، برايتان باز مى‌گويم. شنيدم كه ايشان در هنگام احتضارش، مى‌فرمايد: «من دو گران‌سنگ در ميان شما بر جاى مى‌نهم: كتاب خدا و عترتم، يعنى اهل بيتم. اين دو هرگز از يكديگر جدا نمى‌شوند تا آن كه در كنار حوض، بر من وارد شوند، مانند اين دو» و انگشت نشانه دو دستش را كنار هم گذاشت و برابر هم قرارشان داد و فرمود: «و نمى‌گويم مانند اين دو» و انگشت ميانه و نشانه دست راستش را كنار هم قرار داد [و افزود:] «زيرا يكى از آنها جلوتر از ديگرى است. بدانيد كه حكايت اين دو در ميان شما، حكايت كشتى نوح است كه هر كس در آن نشست، نجات يافت و آن كه ننشست، غرق شد».[2]

99. مسند زيد- به نقل از امام زين العابدين عليه السلام، از امام على عليه السلام-: چون بيمارى پيامبر

[1]. تفسير العيّاشى: ج 1 ص 5 ح 9، بحار الأنوار: ج 92 ص 27 ح 29.

[2]. دعائم الإسلام: ج 1 ص 27، كتاب سليم بن قيس: ج 2 ص 616( به نقل از سليم، از امام علىّ عليه السلام، از پيامبر صلى الله عليه و آله با عبارت مشابه).