اين دو، هرگز از يكديگر جدا نمى‌شوند تا آن گاه كه در كنار حوض [كوثر]، بر من وارد شوند».[1]

87. الإقبال: از جمله سخنان پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در حجّة الوداع در مِنا اين بود: «اى مردم! من دو چيز در ميان شما بر جاى مى‌گذارم كه اگر بدانها چنگ زنيد، هرگز گم‌راه نخواهيد شد: كتاب خدا و عترتم، يعنى اهل بيتم. خداوند لطيف و آگاه، به من خبر داد كه اين دو، هرگز از يكديگر جدا نمى‌شوند تا آن كه در كنار حوض، بر من وارد شوند، مانند اين دو انگشتم» و دو انگشت نشانه‌اش را كنار هم نهاد. [آن گاه فرمود:] «بدانيد كه هر كس به اين دو چنگ زند، نجات مى‌يابد و هر كس با آنان مخالفت كند، نابود مى‌شود. هان! آيا ابلاغ كردم، اى مردم؟».

مردم، همگى گفتند: آرى.

پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «بار خدايا! گواه باش».[2]

ج- مسجد خَيف‌[3]

88. الغيبة، نعمانى: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در حجّة الوداع در مسجد خَيف فرمود: «من پيش از شما مى‌روم و شما در كنار حوض [كوثر]، بر من وارد مى‌شويد؛ حوضى كه پهنايش از بُصرى‌[4] تا صنعاست‌[5] و در آن، جام‌هايى سيمين به شمار ستارگان وجود دارد.

بدانيد كه من در باره دو گران‌سنگ، از شما خواهم پرسيد».

گفتند: اى پيامبر خدا! دو گران‌سنگ چيست؟

[1]. بصائر الدرجات: ص 413 ح 3، مختصر بصائر الدرجات: ص 90، بحار الأنوار: ج 23 ص 140 ح 91.

[2]. الإقبال: ج 2 ص 242، بحار الأنوار: ج 37 ص 128.

[3]. گفتنى است كه مسجد خَيف، جزئى از مِناست و احتمال دارد كه خطبه‌هاى مِنا و خَيف، در اصل، يكى بوده باشند.

[4]. دو بُصرى‌ داريم: يكى در شام كه از توابع دمشق است و ديگرى از روستاهاى بغداد در نزديكى عُكبراء.

[5]. صنعا، نام دو مكان است: يكى در يمن كه زيباترين شهر و پايتخت آن است و ديگر، روستايى در حوالى دمشق.