فرمود: «اين روايت، حقيقت دارد، همان گونه كه روز حقيقت دارد».

به ايشان گفته شد: اى فرزند پيامبر خدا! حجّت و امامِ پس از تو كيست؟

فرمود: پسرم محمّد. او امام و حجّت پس از من است. هر كس بميرد و او را نشناسد، به مرگ جاهلى مرده است».[1]

52. الكافى: امام رضا عليه السلام يا امام كاظم عليه السلام فرمود: «زمين از حجّت خالى نمى‌ماند و- به خدا سوگند-، من آن حجّت هستم».[2]

ر. ك: ج 3 ص 195 بخش سوم/ فصل سوم/ نعمت نهان و هدايت پنهان).

1/ 3 حجّت، يا آشكار و به نام است و يا پنهان و گم‌نام‌

53. كمال الدين‌- به نقل از على بن حسن سائح، از امام عسكرى، از پدرانش عليهم السلام-: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در حالى كه دستانش را به سوى آسمان برداشته بود، فرمود: «بار خدايا! دوست بدار هر كسى را كه جانشينان من و امامان امّتم پس از من را دوست مى‌دارد، و دشمن باش با هر كسى كه با آنان دشمنى مى‌كند، و يارى كن هر كسى را كه يارى‌شان مى‌كند، و فرو گذار هر كسى را كه آنان را فرو مى‌گذارد، و زمين را از وجود شخصى از آنان كه حجّت تو را بر پاى دارد- خواه آشكار باشد، خواه پنهان و گم‌نام- تُهى مدار تا دين تو و حجّت و برهان و نشانه‌هايت، از بين نروند».[3]

54. الغيبة، نعمانى- به نقل از مفضّل بن عمر، از امام صادق عليه السلام-: على عليه السلام فرمود: «بدانيد كه زمين از حجّت خداوند عز و جل خالى نمى‌ماند؛ امّا به زودى، خداوند، خَلق خود را به سبب ستم و بيداد و گنهكارىِ زيادشان، از ديدن آن حجّت، كور خواهد ساخت».[4]

[1]. كمال الدين: ص 409 ح 9( با سند معتبر)، كشف الغمّة: ج 3 ص 318، إعلام الورى‌: ج 2 ص 253، كفاية الأثر: ص 292، بحار الأنوار: ج 51 ص 160 ح 7.

[2]. الكافى: ج 1 ص 179 ح 9.

[3]. كمال الدين: ص 262 ح 8، الاحتجاج: ج 1 ص 170 ح 35( با عبارت مشابه)، بحار الأنوار: ج 36 ص 246 ح 59.

[4]. الغيبة، نعمانى: ص 241 ح 2، بحار الأنوار: ج 51 ص 113 ح 8. نيز، براى ديدن همه حديث، ر. ك: همين دانش‌نامه: ج 3 ص 192 ح 585.