اين رو شايسته است كه گزاره‌هاى مرتبط با هر گروه و وجه تمايز آن با گروه ديگر و ويژگى‌هاى هر مجموعه تبيين شود.

الف- گزاره‌هاى اعتقادى مباحث مهدوى‌

اركان مباحث اعتقادى، نيازمند اتقان و استحكام ويژه و مبتنى بر قواعد نقلى و عقلى خاص با شيوه‌اى مبتنى بر استدلال است.

اركان و اصول باورهاى اعتقادى امامت در حوزه فكرى شيعه، كه بايد با روش كلامى فوق اثبات و تدوين شوند، از اين قرار است:

1. امامت به منزله استمرار نبوّت (حجت الهى).

2. ويژگى‌هاى خاص امامان (بويژه علم و عصمت).

3. نصب الهى به عنوان تنها عامل مثبِت امامت.

4. تعيين شمار مشخص دوازده امام بدون كاستى و فزونى.

5. معرّفى و ابلاغ هر امام به مردم با نص خاص معصومان پيشين.

موضوع مهدويّت در تفكر شيعى، افزون بر عناوين امامت، دربردارنده مباحث خاص اعتقادى ذيل نيز هست:

6. اثبات منجى موعود.

7. اعتقاد به منجى شخصى (در مقابل اعتقاد به منجى نوعى).

8. تعيين امام محمّد بن حسن بن على بن محمّد بن على بن موسى بن جعفر بن محمّد بن على بن حسين بن على بن ابى طالب عليهم السلام به عنوان مهدى موعود.

9. تولّد امام مهدى عليه السلام در دوره امامت امام حسن عسكرى عليه السلام.

10. غيبت امام مهدى عليه السلام و ظهور ايشان پس از دوره غيبت.

11. حتمى بودن انقلاب جهانى مهدوى.

12. فراگيرشدن عدل و انصاف در جهان پس از قيام امام مهدى عليه السلام.