بودند تا با اسب‌سوار و لشكر او جنگ كنند. و وحش گرفتار شد و نبى كاذب با وى كه پيش او معجزات ظاهر مى‌كرد تا به آنها آنانى را كه نشان وحش را دارند و صورت او را مى‌پرستند گمراه كند. اين هر دو زنده به درياچه آتش افروخته شده به كبريت انداخته شدند. و باقيان به شمشيرى كه از دهان اسب سوار بيرون مى‌آمد كشته شدند و تمامى مرغان از گوشت ايشان سير گرديدند.[1]

مسيحيان معتقدند در آن روز مؤمنان به آسمان ربوده مى‌شوند؛ زيرا ملكوت الهى در اين دنيا نيست؛ بلكه در آسمان است. از اين رو وقتى مسيح ظهور مى‌كند اهل كليسا را مى‌ربايد و به آسمان مى‌برد. مستند اين باور، كه «اختطاف» نام دارد، نامه پولس است:

اگر باور مى‌كنيم كه عيسى مرد و برخاست به همين طور نيز خدا آنانى را كه در [ايمان‌] عيسى خوابيده‌اند با وى خواهد آورد. زيرا اين را به شما از كلام يهُوَه مى‌گوييم كه ما زنده و تا آمدن سرور باقى باشيم برخوابيدگان سبقت نخواهيم جست. زيرا خود سرور با صدا و با آواز رئيس فرشتگان و با صور خدا از آسمان نازل خواهد شد و مردگان در مسيح اوّل خواهند برخاست. آن گاه ما كه زنده و باقى باشيم با ايشان در ابرها ربوده خواهيم شد تا سرور را در هوا استقبال كنيم و همچنين هميشه با سرور خواهيم بود. پس بدين سخنان همديگر را تسلى دهيد.[2]

2- 3. بركات ظهور منجى‌

پس از ظهور حضرت مسيح و پيروزى‌اش بر دروغ‌گويان و پليدان جهان، خوشبختى و آسايش هزارساله در زمين آغاز مى‌شود. در اين مدّت جهان پر از عدالت و خوشبختى و رفاه خواهد بود. عهد جديد اين دوره را «قيامت اوّل» ناميده است:

[1]. مكاشفه يوحنا 19: 19- 21.

[2]. اوّل تسالونيكيان 4: 14- 17.