امام على عليه السّلام نيز اجازه نمى‌داد كسى به زنان و ناموس ديگران، با چشم خيانت نگاه كند و افراد را از اين عمل، نهى مى‌كرد. روزى حضرت على عليه السّلام مشغول طواف بود كه مردى را درحال طواف ديد كه به زنان نامحرم، نگاه مى‌كند. پس از طواف، آن مرد را به حضور طلبيد و به عنوان تأديب، چند سيلى به صورت او زد. آن مرد، درحالى‌كه صورتش را با دستش گرفته بود، با آه و ناله‌اى كه مى‌كرد، به نزد عمر بن خطاب آمد و چنين شكايت كرد: اى امير مسلمانان! على عليه السّلام به صورتم سيلى زد، بايد قصاص شود.

عمر، دستور داد على عليه السّلام را حاضر كردند و به على عليه السّلام گفت: چرا به اين مرد سيلى زده‌اى؟ حضرت على عليه السّلام فرمود: «ديدم به زن نامحرم نگاه مى‌كند». عمر به آن مرد گفت: چشم خداوند، ديده و دست خداوند، زده است.[1]

شش. توجّه به آثار پرهيز از چشم‌چرانى‌

توجه به آثار مثبت و مطلوب پرهيز از چشم‌چرانى، در پيشگيرى از ابتلا به آن، مؤثّر است. وقتى انسان بداند مقابله با نفس و چشم‌پوشى از حرام، آثار ارزشمند و بزرگى برايش به بار مى‌آورد، سختى چشم‌پوشى از لذّت را براى رسيدن به لذات بالاتر، جامع‌تر و پايدارتر، تحمّل مى‌كند و به آسانى از آن لذّات پست مى‌گذرد. در زير به برخى از آثار گران‌بهاى چشم‌پوشى از حرام اشاره مى‌كنيم:

- تزويج با حور العين‌

امام صادق عليه السّلام فرمود:

من نظر إلى امرأة فرفع بصره إلى السّماء أو غمّض بصره لم يرتدّ إليه بصره حتّى يزوّجه اللّه من الحور العين.[2]

هركس نظرش به زن بيگانه افتاد و او به آسمان نگاه كرد يا چشم‌پوشى كرد و چشمش را از نگاه حرام بازداشت، خداوند متعال، او را با حور العين تزويج مى‌كند.

[1]. داستان‌هايى از چشم و نگاه، ص 46.

[2]. كتاب من لا يحضره الفقيه، ج 3، ص 473؛ وسائل الشيعة، ج 20، ص 193.