افراطكارى و ولع جنسى، علاوه بر اين‌كه بر جسم و روان فرد شهوانى آسيب مى‌رساند، شريك جنسى او را نيز دچار ناراحتى مى‌كند.

فرانكل، در مورد غرق شدن در هرج و مرج شهوانى چنين مى‌نويسد:

غرق شدن در هرج‌ومرجى اين‌چنين، ناديده انگاشتن فرديت انحصارى هم‌بستر است و اين، به نوبه خود، مانع از يك رابطه عاشقانه است؛ چون تنها آن رابطه جنسى‌اى كه نهفته در عشق است مى‌تواند ارزشمند باشد.[1]

از نظر «كارن هورناى» نيز افراطكارى در آميزش جنسى، نشانه وجود بيمارى عصبى در فرد است. اين مسئله، بويژه هنگامى تبديل به مشكل مى‌شود كه يكى از زوجين، تمايل زيادى به نزديكى دارد و ديگرى نه. در اين‌جا آميزش جنسى براى فردى كه تمايلات او در حد طبيعى است، و قادر به برآورده ساختن تمايلات افراطى شريك جنسى خود نيست، تبديل به عذابى دردآور مى‌شود و لازم است براى حل اين مشكل، به متخصّص مراجعه كنند؛ زيرا طبق گفته محققان، افزايش ميل جنسى، يك نوع بيمارى است كه روان‌شناسان، از آن، تحت عنوان «هيبرسكسوالتيه» نام برده‌اند و موقعى اتفاق مى‌افتد كه انحنا و ارضاى كافى صورت نمى‌پذيرد. مرد افسانه‌هاى دون‌ژوان كه به علّت افزايش شديد اميال جنسى، امروز ضرب المثل شده است، از نظر روان‌كاوان، مرد نوروتيكى است كه به علّت محروميت دوران كودكى، اين مشكل براى وى به وجود آمده است. البته در زنان نيز مشكلات مشابهى ياد شده است.

3. مرحله آميزش‌[2] و اوج لذّت جنسى‌

پس از آن‌كه مرد و زن، در مرحله انگيزش، زمينه كافى براى برانگيختگى يكديگر فراهم ساختند و هردو (بويژه زن كه دير برانگيخته مى‌شود) به اين موضوع آگاه شدند، بايد اقدام به آميزش نمايند. در احاديث اسلامى، تأكيد بر اين است كه آميزش، بدون برانگيختگى زن صورت نگيرد، حتّى اگر اين برانگيختگى، طولانى‌

[1]. فرياد ناشنيده براى معنا، ص 85.

[2].Sexual intercourse Phase