بيابد، از مسير هدايت فطرى، اخلاقى و الهى، منحرف نگردد، به انجام دادن رفتارهاى نابه‌هنجار جنسى روى نياورد و نسبت به آنها حيا نمايد و حساسيت نشان دهد. به دليل اين پيامدهاى مطلوب است كه در روايات فراوانى، پيامبر صلّى اللّه عليه و اله سفارش كرده‌اند كه والدين از شش سالگى بايد اعمال دينى را به كودكان آموزش دهند و آنها را به نماز خواندن تشويق كنند.

پيامبر صلّى اللّه عليه و اله والدينى كه كودكان خود را به اعمال خوب و عبادت تشويق نمى‌كنند، و يا از رفتارهاى نامطلوب، نهى نمى‌كنند، شديدا سرزنش مى‌كند. روزى پيامبر صلّى اللّه عليه و اله به بعضى از كودكان نگاه مى‌كرد. رفتار آنها حكايت از عدم آشنايى به آداب و احكام دينى بود، به همين دليل، براى توجّه دادن اولياى كودكان فرمود: «واى بر فرزندان آخر الزمان از دست پدرانشان!». يكى از اصحاب گفت: اى رسول خدا! از دست پدران مشركشان؟ پيامبر فرمود: «نه! بلكه از دست پدران مؤمنشان، كه هيچ‌چيز از فرائض و احكام الهى را به آنها نمى‌آموزند و حتّى ممكن است اگر كودكان، خودشان ياد بگيرند؛ ولى والدين، مانع آنها شوند. اين والدين، به اندك كارهاى دنيوى از ناحيه كودكان، راضى مى‌شوند و هيچ توجّهى به اخلاق و معنويت آنها نمى‌كنند. من از اينها بيزارم و آنها از من بيزار!».[1]

اين حديث، هشدارى است از رسول اكرم صلّى اللّه عليه و اله به والدين مسلمان مؤمن، كه ادّعاى پيروى از پيامبر صلّى اللّه عليه و اله را دارند. والدين نبايد از روى شفقت و مهربانى بى‌جا، كودكان خود را از انجام دادن فرائض منع كنند و يا اعمال دينى را به كودكان ياد ندهند. بنابر اين، والدين موظّف‌اند از سنّى كه پيامبر صلّى اللّه عليه و اله تعيين فرموده، كودكان خود را به انجام دادن اعمال دينى، تشويق كنند:

إنّا نأمر صبياننا بالصّلاة إذا كانوا بنى خمس سنين فمروا صبيانكم بالصّلاة إذا كانوا

[1]. جامع الأخبار، ص 106؛ مستدرك الوسائل، ج 15، ص 164، ح 17871؛ جامع أحاديث الشيعة، ج 21، ص 408.