آيين استوار حق و ليكن بيشتر مردم، از اين حقيقت، آگاه نيستند).

پيامبر صلّى اللّه عليه و اله نيز مى‌فرمايد:

كلّ مولود يولد على الفطرة، و إنّما أبواه يهوّدانه أو ينصّرانه أو يمجّسانه.[1]

هر مولودى، با فطرت خداگرايانه متولّد مى‌شود؛ ولى پدر و مادرش ممكن است كه او را يهودى يا مسيحى يا مجوسى كنند.

باتوجّه به وجود فطرت الهى در درون كودك، كار والدين دلسوزى كه مى‌خواهند فرزندى صالح تربيت كنند، خيلى راحت‌تر مى‌شود. كافى است كه شرايطى فراهم كنند تا اين فطرت خيرى و الهى، شكوفا شود و برعكس، از عواملى كه باعث انحراف و خاموشى مى‌شوند، دورى كنند.

در مورد مسئول بودن والدين براى شكوفايى فطرت خيرى و پيشگيرى از انحرافات، امام سجّاد عليه السّلام مى‌فرمايد:

و أمّا حقّ ولدك فأن تعلم أنّه منك، و مضاف إليك فى عاجل الدّنيا بخيره و شرّه، و أنّك مسؤول عمّا ولّيته من حسن الأدب و الدّلالة على ربّه- عزّ و جلّ- و المعونة على طاعته، فاعمل فى أمره عمل من يعلم أنّه مثاب على الإحسان إليه، معاقب على الإساءة إليه.[2]

حقّ فرزندت بر توست كه بدانى او جزئى از توست و بدى و خوبى او در دنيا، به تو مرتبط است. و تو مسئول هستى تا او را خوب تربيت كنى و او را به صفات كمالى خداوند متعال، هدايت نمايى و بر اطاعت پروردگارش يارى‌اش كنى. پس در اين راه، مانند كسى عمل كن كه مى‌داند بر اين كارش پاداش مى‌گيرد و اگر كوتاهى كند و كودكش منحرف گردد، عقاب مى‌شود.

از جمله مسئوليت‌هاى والدين، آموزش قرآن به كودك است، تا با انس با قرآن، از فضايل و رذايل و انحرافات، به اندازه خودش آگاه شود، تمايل به خوبى‌ها در وى‌

[1]. عدّة الداعى، ص 311؛ بحار الأنوار، ج 3، ص 281؛ كنز العمّال، ج 1، ص 261.

[2]. كتاب من لا يحضره الفقيه، ج 2، ص 622، ح 1626؛ روضة الواعظين، ص 428؛ الخصال، ص 568؛ بحار الأنوار، ج 74، ص 6.