صحيح جنسى فرد نيز تأثير دارد، «نوازش كردن» است. با نوازش كودك، نياز درونى‌اش تأمين مى‌شود و احساس كمبود نمى‌كند تا براى ارضاى آن نياز، جذب افرادى شود كه بخواهند از وى سوءاستفاده جنسى بكنند. پيامبر صلّى اللّه عليه و اله در جهت ارضاى اين نياز در كودكى و پيشگيرى از عوارض عدم ارضاى آن (از جمله عوارض جنسى)، به‌طور مستمر، به ديدن انصار مى‌رفتند و بر فرزندان آنها سلام مى‌كردند و بر سرشان دست نوازش مى‌كشيدند.[1]

جابر بن سمره، درباره اين‌كه پيامبر چگونه كودكان را نوازش مى‌كرد، مى‌گويد:

كودكان، زياد بر پيامبر صلّى اللّه عليه و اله وارد مى‌شدند. ايشان كودكان را نوازش مى‌كرد. من مشاهده كردم كه گاه يك گونه بعضى كودكان را نوازش مى‌كرد و گاه دو گونه بعضى ديگر را! من هم به كنار ايشان آمدم و پيامبر، گونه مرا نوازش كرد و براى هميشه، از آن‌گونه‌ام نسبت به ديگرى، احساس بهترى داشتم.[2]

تأثير نوازش كودك، از دو جهت موردتوجّه است:

1. كودك، نوازش را نوعى محبّت مى‌پندارد و عطش سيرى‌ناپذير دريافت محبّت او، از اين طريق ارضا خواهد شد.

2. كودك، نوازش كردن را به عنوان رفتارى براى ابراز احساسات عاشقانه و دوست داشتن، ياد مى‌گيرد و با درون‌سازى اين رفتار، در زندگى آينده خود همين گونه، عشق خود را به شريك زندگى خود ابراز خواهد كرد.

3. هديه دادن‌

هديه دادن به فرزندان، از جمله رفتارهايى است كه نياز عاطفى آنها را تأمين مى‌كند و به صورت غيرمستقيم، در تربيت صحيح جنسى و پيشگيرى از انحراف جنسى موثّر است؛ زيرا والدين با هديه دادن در دوره كودكى، كودكان را به خود نزديك مى‌كنند و مانع آن مى‌شوند كه افرادى از اين طريق بخواهند فرزندانشان را

[1]. ر. ك: صحيح ابن حبّان، ج 2، ص 207؛ كنز العمّال، ج 7، ص 154، ح 18488.

[2]. كنز العمّال، ج 13، ص 309، ح 36880.