2/ 3 پيروزى و تداوم انقلاب‌

فاضل ارجمند جناب حجة الاسلام و المسلمين سيد موسى موسوى‌[1] نقل كرد:

در اواخر سال 1342 و يا اوايل 1343 شمسى و اوان تبعيد حضرت امام قدس سره به نجف اشرف و اوج دستگيرى‌هاى گسترده شاگردان و ياران اوليّه حضرت امام توسط رژيم منحوس بود كه خفقان حاكم بر جوّ عمومى كشور همه را نگران ساخته بود و بسيارى حتى بر جان امام هم بيمناك بودند و سرنوشت نهضت، بسيار مبهم به نظر مى‌رسيد.

مرحوم آية الله حاج شيخ عباس تهرانى كه از اصحاب مرحوم آية السالكين عارف ربّانى ميرزا جواد آقاى ملكى تبريزى و از دوستان امام بودند و همان روزها در بين خواص مطرح بود كه ايشان مكرّر توفيق محضر قدسى حضرت بقية الله (أرواحنا فداه) را يافته‌اند روزهاى جمعه بعد از دعاى ندبه درس اخلاقى در مدرسه حجتيه داشتند كه عموم بزرگان اهل معرفت امروز حوزه، در آن شركت مى‌كردند.

يك روز جمعه در سال مزبور جمعى از دوستان اهل معنى از جمله دو نفر از دوستان مهذّب بنده: حجج اسلام ميرشمسى و معتمدى، كه هر دو اهل سلوك و مقامات بالاى عرفانى هستند، پس از مراسم دعا و درس اخلاق به منزل مرحوم حاج‌

[1]. ر. ك: ص 69( پانوشت).