5. عيسى بن مريم عليه السلام‌- در پاسخ اين پرسش كه: برترينِ مردم كيست؟-: كسى كه سخنش ذكر خدا باشد و سكوتش انديشيدن و نگاهش عبرت آموختن.

1/ 2 فرا گرفتن علم و حكمت‌

6. منية المريد: در انجيل آمده است: در پى دانش بر آييد و آن را بياموزيد.

7. تفسير فخر رازى: عيسى عليه السلام از كنار گورى گذشت، فرشتگان عذاب را ديد كه مرده را عذاب مى‌كنند. زمانى كه از كار خود باز مى‌گشت، [دوباره‌] گذرش به همان گور افتاد. فرشتگان رحمت را با سينى‌هايى از نور ديد. از آن به شگفت آمد و نماز گزارد و خدا را خواند، خداوند متعال به او وحى كرد كه: «اى عيسى! اين بنده، گناهكار بود. از زمان مرگ تاكنون گرفتار عذابم بود. او زنى باردار را از خود بر جاى گذاشت، و وى فرزندى به دنيا آورد و تربيتش كرد تا بزرگ شد و به معلّمان سپرد، و معلّم به او بسم اللَّه الرحمان الرحيم آموخت. من از بنده‌ام حيا كردم كه در دل زمين با آتشم عذابش كنم، در حالى كه فرزند او بر روى زمين، نام مرا مى‌بَرَد».

8. عيسى بن مريم عليه السلام: به سوى خانه‌هاى تاريك خود بشتابيد و در آن چراغ بيفروزيد. و نيز با حكمت و دانايى، به سوى دل‌هاى سخت خويش شتاب كنيد پيش از آن كه گناهان بر آنها زنگار بندند و در نتيجه، از سنگ، سخت‌تر شوند.

9. عيسى بن مريم عليه السلام: بدانيد كه سخنِ حكمت‌آميز، گم‌شده مؤمن است. پس، پيش از آن كه از بين برود، آن را فرا گيريد، و از بين رفتن آن، با از بين رفتن راويان آن است.