7/ 7 ميراندن دل با خَشْيت‌

اى عيسى! اميدوار و بيمناك باش، و دلت را با خشيت (خداتَرسى) بميران.

ر. ك: ص 127/ گريستن از ترس خدا.

7/ 8 شب زنده دارى و روزه‌دارى‌

اى عيسى! شب‌زنده‌دارى كن تا شادى مرا به دست آورى، و روزهايت را روزه باش براى روز نيازمندى‌ات به من.

ر. ك: ص 71/ نماز شب.

7/ 9 پيشى گرفتن در كار خير

اى‌عيسى! تا مى‌توانى در كار نيك‌بكوش تا هر جا كه مى‌روى، به‌نيكوكارى شناخته‌شوى.

7/ 10 خيرخواهى و دادگرى‌

اى عيسى! در باره بندگانم با راه‌نمايى‌هاى [خالصانه‌] من حكم كن، و در ميان آنان دادگرى مرا برپا دار؛ زيرا كه من شفاى همه امراض شيطانى را كه در سينه‌هاست، بر تو نازل كردم.

ر. ك: ص 131/ انصاف.

7/ 11 همنشينى نكردن با سَرگشتگان‌

ر. ك: ص 147/ همنشينى با نيكوكاران.

اى عيسى! با هيچ سَرگشته‌اى (شيفته‌اى)[1]

همنشين مشو.

[1]. در متن عربى حديث،« مفتون» آمده است كه يعنى: سرگشته، شيفته، شكست خورده در امتحان، راهْ گم كرده، غفلت زده، گرفتار ترديد.