فصل هفتم: اندرزهاى خداوند متعال به عيسى‌

393. الكافى‌- به نقل از على بن ابراهيم، از پدرش، از على بن اسباط، از ائمّه عليهم السلام-:[1]

در ميان اندرزهاى خداوند متعال به عيسى عليه السلام اين بود كه:

7/ 1 شناخت يگانگى خدا

اى عيسى! من خداوندگار تو و خداوندگار پدران توام. نامم يكى است. من يكتايم و هر چيزى را خود، تنها آفريده‌ام، و هر چيزى ساخت من است، و همه به سوى من باز مى‌گردند.

ر. ك: ص 49/ يگانگى خدا.

7/ 2 شناخت فرستاده خدا

اى عيسى! تو به فرمان من مسيحى‌[2]

. تو به اجازه من از گِل، پرنده مى‌آفرينى. تو با سخن من، مردگان را زنده مى‌كنى. پس فقط به من اميد داشته باش، و فقط از من بترس؛ كه تو هرگز از من پناهى جز [پناه بردن‌] به خودم نمى‌يابى.

[1]. گفتنى است كه كلّ اين فصل، يك روايت( حديث قُدسى) است كه بدون هيچ گونه تغييرى در ترتيب‌عبارات آن و تنها با افزودن عنوان‌هايى، تقديم خوانندگان مى‌گردد. منابع( مصادر) آن نيز در پايان روايت( پايان فصل) آمده است.

[2]. او را مسيح ناميدند؛ چون هر بيمارى را مسح مى‌كرد و بر وى دست مى‌كشيد، شفا مى‌يافت. وجوه‌ديگرى هم در اين باره گفته‌اند.