4/ 14 شكيبايى‌

184. عيسى بن مريم عليه السلام: اى پسر آدم! ... تنِ خود را به شكيبايى عادت ده.

185. عيسى بن مريم عليه السلام: دَرِ دانش را مستحكم كنيد، و دَرِ آن، شكيبايى است.

186. عيسى بن مريم عليه السلام: دوست داشتن بهشت و ترس از دوزخ، موجب شكيبايى در برابر سختى‌ها مى‌شوند، و بنده را از آسايش دنيا دور مى‌كنند.

187. عيسى بن مريم عليه السلام: شما به آنچه خوش داريد، نمى‌رسيد مگر با تحمّل آنچه ناخوش داريد.

188. عيسى بن مريم عليه السلام: خوشا به حال مستمندان! ملكوت آسمان از آنِ ايشان است.[1]

ر. ك: ص 255/ شكيبايى و خشنودى.

4/ 15 شرم كردن از خدا

189. عيسى بن مريم عليه السلام: در نهان از خدا شرم كنيد، همان گونه كه در آشكار از مردم شرم مى‌كنيد.

[1]. اين سخن ظاهراً اشاره به فقر اختيارى است.