466. هويت و انتساب «صحيفه سجاديه» با تكيه بر شاخصه‌هاى متن‌

، حامد خانى، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث، دانشگاه امام صادق عليه السلام، استاد راهنما: دكتر احمد پاكتچى، استاد مشاور: دكتر احمد بادكوبه، 1382، 132 ص.

در اين پايان‌نامه، سعى بر اين بوده تا با استفاده از روش‌هاى جديد نقد متن، صحّت انتساب صحيفه سجاديه را مورد مطالعه قرار دهد، تا پاسخى باشد به پرسشى از هويت اين مجموعه، كه آيا متن صحيفه، متنى تكپارچه است كه توسط يك مؤلف نوشته شده است؟ و پرسشى انتسابى، كه آيا اين متن مى‌تواند متعلق به دوران زندگانى امام سجاد عليه السلام و سده نخست هجرى دانسته شود؟

در مقدمه، كوشش شده است تا زمينه براى طرح پاسخ به اين دو پرسش، در تحليل متن آن فراهم آيد.

در بخش اوّل، سبك‌شناسى، همچون راه‌كارى براى تحليل متن صحيفه مطرح شده، و با مثال‌هايى برگرفته از ادعيه و فرهنگ شيعى، و با هدف حذف زوايد و بسط بيشتر مطالب، به تحليل متن پرداخته است.

در بخش دوم، مطالعه سبك‌شناسانه با محوريت شاخصه‌هاى زبانى، ادبى و فكرى مؤلف، با شيوه جزءنگر، در ميان آورده شده و ذيل هر يك از عنوان‌هاى ياد شده در دعاهاى مختلف صحيفه سجاديه، ميزان حضور برخى شاخصه‌ها را كه مى‌توانسته‌اند نمايانگر سبك دوره‌هاى متقدم زبان عربى باشند، بررسى و دسته‌بندى شده است.

در آخرين مرحله نيز با مقايسه نتايج حاصل شده در هر يك از محورهاى يادشده، توانايى شاخصه‌هاى مذكور در تبيين لايه‌هاى مختلف صحيفه نشان داده شده است.

467. ياد مرگ در قرآن و بيان حضرت على عليه السلام و پى جويى آن در ادب فارسى‌

، على محمّد مؤدب، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث، دانشگاه امام صادق عليه السلام، استاد راهنما:

دكتر عباس نقيئى، استاد مشاور: دكتر قيصر امين پور، 1383، 128 ص.

در اين تحقيق، سعى شده با رويكردى توصيفى و تحليلى و گاه با دقت‌هاى معنى‌شناسانه، به چند پرسش پاسخ داده شود: اسلوب‌ها و شگردهاى بيان حضرت‌