عصر كلينى، انگيزه كلينى در نگارش كافى، و روش كار او در كافى را مورد بررسى قرار داده است. مقايسه روش متقدمان و متأخران در شناخت حديث و آراى مخالفان، از مباحث بعدى اين فصل است.

در بخش دوم، با بيان رواياتى، ديدگاه ائمه عليهم السلام در مورد قرآن با استفاده از روايات كافى را طرح كرده، و موضوعات يادگيرى قرآن، چگونگى خواندن، ثواب خواندن، عمل به قرآن، محتواى قرآن، نزول قرآن بر يك حرف، و امتياز قرآن بر ساير كتب را نيز ذكر كرده است. سخنان ائمه عليهم السلام در مورد فضائل قرآن و شأن نزول بعضى آيات، مباحث پايانى اين بخش را تشكيل مى‌دهد.

در بخش سوم، در سه فصل، تفسير و تأويل قرآن در روايات كافى، تحقيق و بررسى پيرامون معناى لغوى و اصطلاحى «تفسير» و «تأويل» و رابطه اين دو، بيان اشكال تفسير ائمه عليهم السلام در روايات كافى، و اشكال تأويل ائمه عليهم السلام در روايات كافى بررسى شده است.

بخش چهارم را، با هدف بررسى شبهه تحريف قرآن با استفاده از روايات كافى، در سه فصل تدوين نموده است. توضيح معانى «تحريف»، بررسى اشكالات وارد بر كافى (در مورد قرآن) و پاسخ به اين اشكالات كه از جانب محققان شيعه طرح گرديده، و نمونه‌هايى از روايات كافى كه ايجاد شبهه تحريف مى‌كنند، در اين بخش آمده است، كه با بررسى سندى اين روايات، فصل را به اتمام رسانده است.

361. قرآن در «صحيفه سجاديه»

، مصطفى محمّدى عراقى، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث، دانشكده الهيات دانشگاه تهران، استاد راهنما: دكتر سيّد محمّد باقر حجّتى، 1370، 161 ص.

رابطه قرآن با دعا، معرفى صحيفه سجاديه و بيان جايگاه آن، و جايگاه آيات الهى در كلام امام سجاد عليه السلام، از مطالب اين رساله است.

مختصرى از زندگانى امام سجاد عليه السلام و سخنان ايشان در كوفه، شام و مدينه پس از ماجراى كربلا؛ تلاش‌هاى رژيم اموى عليه خاندان پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله؛ روش امام سجاد عليه السلام در دعا كردن بر ضدّ جريان حاكم؛ و نقل گفتارى از استاد مطهرى در باره حالات و شخصيت امام سجاد عليه السلام، مطالب فصل اوّل اين رساله است.

در فصل دوم، ارزش و اهمّيّت دعا در اسلام، با توجّه به كلام رسول خدا صلى الله عليه و آله و ائمه هدى عليهم السلام مورد بررسى قرار گرفته، و اشاراتى به آيات قرآن كريم در باب دعا، امر به دعا