متعلّقِ علم لدنى، از امور غيبى است به‌بررسى موضوعاتى در رابطه با علم غيب پرداخته و به تناسب موضوع، در باره وحى، الهام و تحديث نيز اشاراتى دارد.

فصل اوّل، در باره حقيقت علم و اقسام آن است. در اين فصل، عناوينى چون معناشناسى «علم» در لغت و اصطلاح و كاربردهاى آن، واژه‌هاى معادل، كيفيت حصول و ابزارهاى شناخت علم به چشم مى‌خورد.

فصل دوم، در باب حقيقت علم لدنى است. در اين فصل، با تحقيقى در آيه شريفه 65 سوره كهف و بيان مفسّران در باره علم لدنىِ حضرت خضر عليه السلام، مبحث را آغاز نموده، در بخش‌هاى بعدى، علم لدنى در كلام معصومان عليهم السلام و در اصطلاح عرفا، تعريف علم لدنى، علم غيب و اقسام آن، علم غيب در قرآن، طرق اخذ علوم غيبى و منابع و مآخذ علم غيب را معرفى نموده است.

فصل سوم رساله، با عنوان كلّىِ بهره‌مندان از علم لدنى، آغاز شده است. در اين فصل، و ديدگاه در باره علم لدنى را توضيح مى‌دهد. يكى، اين كه باب الهام و اشراق مسدود نبوده، پس همگان با احراز صلاحيت‌هاى لازم مى‌توانند از اين راه به معارفى دست يابند. ديدگاه دوم، اين كه برخى با تكيه بر غير اكتسابى بودن علم لدنى، منكر وجود هر نوع مقدمات و شرايط براى تحصيل آن و بالتبع، منكر امكان دستيابى به چنين موهبتى براى عموم هستند، كه با بررسى استدلالات اين ديدگاه، مصاديقى در رد اين مدعا بيان مى‌كند.

خاتمه رساله، جمع‌بندى مباحث موجود است، كه با عناوينى چون: علم لدنىِ افاضى، غير اكتسابى و حضورى است؛ علم لدنى، عارى از محدوديت‌ها و معايب علومِ كسبى است؛ علم لدنى، با فضيلت و كرامت است؛ متعلَّق علم لدنى، گاه از امور غيبى و گاه از مشهودات است و ... رساله را پايان مى‌دهد.

345. علم و جهل در «نهج البلاغه»

، ميرحسين ضيايى، كارشناسى ارشد فلسفه و كلام اسلامى، دانشگاه علوم اسلامى رضوى، استاد راهنما: دكتر فياض صابرى، استاد مشاور: دكتر غلامحسين ابراهيمى دينانى، [بى‌تا]، 225 ص.

در اين رساله، از چيستى، امكان، اقسام، ابراز و منابع علم و معرفت، و علم‌شناسى در نهج البلاغه، و علم مطلوب، و ضرورت استفاده از علم، و آفات و بركات علم بحث نموده است. آن گاه، به علم الهى و علم غيب پرداخته، و در آخر نيز از جهل و پيامدهاى‌