نگارنده، تحقيق خود را از سه بخش كلّى و هشت فصل تشكيل داده است:

وى، بخش اوّل را به بررسى مفهوم جامعه و مفاهيم اجتماعىِ قريب به آن و عوامل اتحاد افراد در جوامع از ديدگاه جامعه‌شناسان و نهج البلاغه اختصاص داده، كه از سه فصل تشكيل شده است.

در بخش دوم، به بررسى منشأ اجتماع و ضرورت آن از ديدگاه فيلسوفان اجتماعى و نهج البلاغه پرداخته و آرا و نظرياتِ اربابان علم و معرفت در اين زمينه را نيز در سه فصل مورد بحث و فحص قرار داده است.

در بخش سوم (آخرين قسمت رساله) به بررسىِ تفصيلى اصالت فرد يا جامعه همراه با مفاهيم مختلف فلسفى، اجتماعى و حقوقى آن پرداخته و به بررسى انديشه‌ها و آراى جامعه‌شناسان و امام عليه السلام در موضوع مذكور در دو فصل پرداخته است.

220. تقدير روزى از ديدگاه امام على عليه السلام‌

، مهدى عبداللّهى پور، كارشناسى ارشد علوم حديث، دانشكده علوم حديث، استاد راهنما: دكتر محمّد على مهدوى‌راد، استاد مشاور: حجة الاسلام محمّد مرادى، 1385، 195 ص.

سؤالات تحقيق در اين رساله، عبارت‌اند از: مقدر بودن روزى به چه معناست؟ روزى مقدر كه خداوند آن را وعده كرده، چه چيزهايى را شامل مى‌شود؟ با توجّه به مقدر بودن رزق و روزى، تلاش در زندگى چه معنايى دارد؟ عوامل مؤثر در كاهش يا افزايش روزى مقدر كدامند؟ آيا تفاوت در تقدير روزى‌ها با عدالت خداوند سازگار است؟

وى، در اين نوشتار در چهار فصل در صدد پاسخگويى به اين پرسش‌ها برآمده است:

در گام نخست، آراى اهل لغت را مورد تأمل قرار داده، و هر يك را به صورت جداگانه نقد و بررسى نموده است.

آن گاه، به تعريف تقدير روزى پرداخته و چند تعريف از آن را ارائه نموده است. در ادامه، گونه‌هاى مختلف روزى اعم از مادى، معنوى، ظاهرى، باطنى، تكوينى و تشريعى را تبيين، و بر اساس روايات اهل بيت، روزى كفافى را بهترين گونه روزى‌ها معرفى كرده است. سپس، با طرح اين سؤال كه آيا روزى مقدرى كه براى موجودات مقرر شده، حرام را هم شامل مى‌شود يا خير، ديدگاه فرقه‌هاى مختلف كلامى را در اين زمينه معرفى و مشخص نموده است.

به دنبال آن، تناسب تقدير روزى با عدالت الهى را- كه يكى از مهم‌ترين شبهات در زمينه‌