200. تحليل و بررسى گفتگوها و مناظرات علوى و بهره‌گيرى آن از قرآن و سنّت‌

، محمود واعظى، دكترى علوم قرآن و حديث، دانشكده الهيات و معارف اسلامى دانشگاه تهران، استاد راهنما: حجة الاسلام محمّد على مهدوى‌راد، استاد مشاور: دكتر سيّد محمّد باقر حجّتى، 1381، 370 ص.

نگارنده در اين پژوهش، گفتگوها و مناظرات حضرت على عليه السلام را به منظور كشف و استخراج شيوه‌هاى كاربردى ايشان، مورد تحليل و ارزيابى قرار داده است، كه شامل بررسى و تحليل كيفيت رويارويى‌هاى امام عليه السلام با خواص، دوستان و شهروندانِ معارض مى‌شود.

اين پايان‌نامه از يك مقدمه وچهار بخش فراهم آمده است:

در بخش اوّل، دين و گفتگوهاى مكتبى را بررسى نموده است. نگاهى به ريشه‌شناسى دين از نظر مفهوم و تعريف دانشمندان از دين، گفتگوى اديان و فلسفه اين گفتگو، برترين ديدگاه در زمينه گفتگوهاى مكتبى و همچنين نگرش امروز اديان بزرگ در گفتگوى بين الاديان، در اين بخش آمده است.

در بخش دوم، تاريخ پيدايش گفتگو، ادوار، انواع، شروط، آداب و تعريف مناظره، اركان و انواع آن را مورد بحث قرار داده است.

در بخش سوم، فضاشناسى زمان امام على عليه السلام، جريان‌ها و تفكرات گوناگونِ عصرىِ تأثيرگذار در گفتگوها و مناظرات علوى را مطرح نموده است.

و سرانجام در بخش چهارم، از شيوه‌شناسى گفتگوها و مناظرات حضرت توضيحاتى داده است. جايگاه گفتگو از نظر امام عليه السلام، اهداف گفتگو در سيره علوى، اخلاق و آداب گفتگوهاى علوى، فنون و شگردهاى امام عليه السلام در گفتگوها و مناظرات، ويژگى پاسخ‌هاى علوى در گفتگوها و مناظرات، استدلالات علوى، نتايج مناظرات و گفتگوهاى علوى، تشبه و مثال در گفتگوهاى علوى، جلوه‌هاى آيات قرآنى در گفتگوهاى علوى و جلوه‌هاى سيره نبوى در گفتگوهاى علوى، از عناوين اين بخش است.

201. تحليل و بررسى مسند احمد بن حنبل‌

، حسين خاكپور، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث، دانشكده اصول دين قم، استاد راهنما: دكتر احمد عابدى، استاد مشاور: حجة الاسلام مهدى مهريزى، 1380، 399 ص.