شهامت، نبايد به دشمن اجازه دهد قدم به سرزمين او بگذارد. على عليه السلام مى‌گويد: متجاوز را بايد در سرزمين خودش خُرد كرد؛ نه اينكه اجازه دهيم متجاوز به خاك ما بيايد و سپس با او بجنگيم.

اميدواريم در كنار اين آمادگى، اين شهامت، اين فداكارى و اين از خود گذشتگى كه جوان‌هاى ما، سپاهيان ما، بسيجيان ما، ارتشيان ما، ساير نيروهاى مسلح ما و نيروى مردمى ما دارند، خداوند همواره آگاهى‌هاى لازم را به ما بدهد تا اسير وسوسه‌هاى شيطانى نشويم و مثلًا نگوييم: قبلًا كه نيروهاى صدام به خاك ما آمدند، آنها متجاوز بودند و اكنون كه ما به خاك آنها وارد شده‌ايم، ما متجاوزيم!

اين گونه خيالات، وسوسه‌هاى شيطانى است، هنوز صدام آبادان را مى‌كوبد، هنوز از ارتفاعات مرزىِ ايران دست بر نمى‌دارد، هنوز حاضر نيست اعتراف كند كه جنگ را شروع كرده است و بايد خسارت‌هاى جنگ را بپردازد. بنا بر اين، دفاع ما عادلانه و مشروع است.

اميدواريم اين منطق ما، همان گونه كه براى همه ما- از زن و مرد، كوچك و بزرگ- روشن و واضح است، دنيا هم آن را به همين روشنى درك كند و بداند كه ما از موضع حق، تجاوز نكرده‌ايم و تجاوز نخواهيم كرد.

(تكبير نمازگزاران)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ. قُلْ يا ايُّهَا الْكافِرُونَ لَا اعْبُدُ ما تَعْبُدُونَ وَ لَا انْتُمْ عابِدُونَ ما اعْبُدُ وَ لَا انَا عابِدٌ ما عَبَدْتُمْ وَ لَا انْتُمْ عابِدُونَ ما اعْبُدُ لَكُمْ دينُكُمْ وَ لِىَ دينٌ‌[1]

10 جمعه 9 مهر 1361- دانشگاه تهران مهم‌ترين عناوين: سامان يافتن كشور، آسيب‌هاى انقلاب‌

خطبه اول‌

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم‌

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ بارِئِ الْخَلائِقِ اجْمَعينَ وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلى‌ اشْرَفِ انْبِياءِ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ ابِى الْقاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبينَ الطَّاهِرينَ.

«بِسْمِ اللَّه الرَّحْمنِ الرَّحيمِ اذا جاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَ الْفَتْحُ وَ رَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فى‌ دينِ اللَّهِ افْواجاً»[2]

خدايا! تو را حمد مى‌گوييم و در مقابل نعمت‌هاى فراوانى كه به ما عطا فرمودى، تو را سپاس مى‌گزاريم. خواب بوديم، بيدارمان كردى؛ غافل بوديم، آگاهمان ساختى؛ اسير بوديم، آزادمان كردى؛ ذليل بوديم، عزّتمان بخشيدى؛ پراكنده بوديم، ما را به راه مستقيمِ اسلام نزديك فرمودى.

خدايا! ما گمراه بوديم، با رهنمودهاى رهبرى آگاه و خردمند، هدايتمان بخشيدى.

رهنمودهاى او در تمام مراحل مبارزه و انقلاب، مهم‌ترين سرمايه ما بود.

خدايا! امپرياليسم و استعمار جهانى در ما طمع كرده بودند، حيثيت و دين و آبرو و همه چيزِ ما را به يغما برده بودند؛ تو بر ما منّت نهادى و ما را بر دشمنان چيره ساختى.

در خطبه اول، ترجمه يك روايت را براى شما نقل مى‌كنم. سلمان فارسى مى‌گويد:

[1]- سوره كافرون( 109).

[2]- سوره نصر( 110)، آيه 1- 2.