ما در طول تاريخْ فلاسفه، فقها، علماى اخلاق و مربيان اخلاقِ بسيار زيادى داشته‌ايم.

كتاب الذريعة با آن گستردگى و قُطر فراوان، تنها نام كتاب‌هاى دانشمندانِ شيعه را ذكر كرده است.

آيا اين شخصيت‌هاى بزرگ و كتاب‌هاى آنان براى ما ثروت و كمال و سرمايه يك زندگىِ پاك و حيات طيّب نيستند؟

به فضل پروردگار، ما از حيات طيّب و زندگى پاك، برخوردار هستيم.

بخصوص پس از انقلاب پر بركت اسلامى ايران به رهبرى امام خمينى (صلوات نمازگزاران‌) جهشى بزرگ در حيات معنوى ما ايجاد شد.

ما دستاوردهاى انقلاب را به قيمت خون پاك شهدايمان به دست آورده‌ايم. خداوند ان‌شاءالله آن لياقت و شايستگى را به ما عنايت فرمايد كه با شايستگى از دستاوردهاى انقلابْ پاسدارى كنيم.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ قُلْ هُوَ اللَّهُ احَدٌ اللَّهُ الصَّمَدُ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً احَدٌ[1]

خطبه دوم‌

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم‌

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلى‌ سَيِّدِنا وَ نَبِيِّنا ابِى الْقاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ عَلِىٍّ اميرِ الْمُؤْمِنينَ وَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمينَ وَ عَلَى الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِىِّ بْنِ مُوسى‌ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ وَ عَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍّ وَ الْحُجَّةِ الْقائِمِ الْمُنْتَظَرِ الْمَهدِىِّ صَلَواتُ اللَّهِ وَ سَلامُهُ عَلَيْهِمْ اجْمَعينَ.

عِبادَ اللَّه! اتَّقُوا اللَّه.

بندگان خدا! پرهيزكار باشيد و تقوا پيشه كنيد!

«انَّ اللَّهَ مَعَ الَّذينَ اتَّقَوْا وَ الَّذينَ هُمْ مُحْسِنُونَ»[2]

[زيرا خدا با كسانى است كه مى‌پرهيزند و نيكى مى‌كنند.]

بندگان خدا! تقوا پيشه كنيد.

در خطبه دوم، ابتدا من از صحبت‌هاى خطبه اول نتيجه‌گيرى مى‌كنم. سپس به آستان قدس حضرت زهراى مرضيه عليها السلام اظهار ارادت مى‌كنيم. در پايان، پيامى خطاب به خواهران و برادران عزيز عرض مى‌كنم.

در هفته گذشته در سطح دنيا شاهد حوادث گوناگونى بوديم كه هيچ يك از آنها با محاسبات معمولى قابل ارزيابى نيست.

در اين هفته، اروپاى شرقى، پيمان ورشو، آلمان، لبنان، افغانستان، پاناما، رومانى و نقاط ديگرى از دنيا در اضطراب و تزلزل بود و ما اخبار آن را از رسانه‌ها شنيديم.

چرا دنيا اين گونه متلاطم و پر از فساد است؟ ريشه اين فسادها كجاست؟ اين فسادها از آسمان مى‌بارد يا از زمين مى‌رويد؟ آيا اين فسادها از دل انسان‌ها سرچشمه مى‌گيرد؟ آيا مغز انسان‌ها در آفرينشِ اين فسادها، نقش اساسى را ايفا مى‌كند؟ آيا اين فسادها ريشه در اعمال انسان ندارند؟

خداوند مى‌فرمايد:

«مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَكَرٍ اوْ انْثى‌ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَياةً طَيِّبَةً»[3]

[هر زن و مردى كه كار نيكو انجام دهد، اگر ايمان آورده باشد، زندگى خوش و پاكيزه‌اى بدو خواهيم داد.]

خداوند مى‌فرمايد اگر عمل صالح انجام دهيد و مؤمن باشيد، به شما زندگى طيّب و حيات پاكْ عطا مى‌كنم. امروز مى‌بينيم كه بشر اسير يك زندگى پليد و بد شده است.

منشأ و علتِ اين سقوطِ زندگى انسان چيست؟

[1]- سوره توحيد( 112).

[2]- سوره نحل( 16)، آيه 128.

[3]-/ سوره نحل( 16)، آيه 97.