روابط حسنه بر اساس عدالت را نمىپذيرد؛ اما از آمريكا نوكرى و پول و پايگاه دادن را مىپذيرد. كويتىها فكر مىكنند كه اگر يك روز مصالح ايران ايجاب كند كه به همين پايگاه حمله كند، چون آمريكا در آنجا است، ايران دست نگه خواهد داشت و به خود ترديد راه خواهد داد. اين را بدانند كه ايران هيچ وقت به خود ترديد راه نخواهد داد.
(تكبير نمازگزاران)
براى ايران فرقى نمىكند كه پايگاهِ شناور باشد يا خاكى، يكى باشد يا دو تا، ساحلى باشد يا در آبهاى بين المللى؛ ايران تصميم گرفته است در مقابل زور و قلدرى تسليم نشود و تا پاى جان بايستد. (تكبير نمازگزاران) اين، جزو اصول غير قابل گذشتِ كشور انقلابى ايران است.
شايد كويتىها فكر مىكنند كه اگر آمريكا پايگاه شناور يا خاكى در منطقه داشته باشد، ممكن است روزى ريسك كند و به ايران حمله كند. ما فكر مىكنيم آمريكا عاقلتر از آن است كه چنين كارى بكند. آمريكا مىداند كه حمله كردن به يك كشور انقلابى كه مردمش عاشقِ شهادتاند، ريسك بزرگى است و تاوان بسيار سنگينى دارد.
صدام به ايران حمله كرد و در باتلاق گرفتار شد. آمريكا به كمكش آمده است.
اگر آمريكا در باتلاق گرفتار شد، چه كسى به كمكش مىآيد؟
صدام تا كنون چند بار از حمله به ايران اظهار پشيمانى كرده است. اگر آمريكا هم كار صدام را تكرار كند، او هم پشيمان مىشود؛ اما از آمريكا بعيد است كه دست به چنين كارى بزند.
در هفته گذشته، اين ملت بزرگ با شور و شوق، حضور آگاهانه و گستردهاش را در مسجدها، مصلّاها، ميدانها، ورزشگاهها و خيابانها به معرض نمايش گذاشت.
جمعيت آن قدر فراوان بود كه در هر محيطِ گستردهاى كه براى برگزارى مراسم، در نظر گرفته بودند، جا كم آمد.
پيام ملت ايران در اين اجتماعات بزرگ، اين است كه ما تصميم گرفتهايم كه جامعه و نيازمندىهاى مختلفِ خودمان را با دستِ خود و بدون تكدّى از شرق و غرب، تأمين كنيم.
ما خودمان امنيت كشورمان را تأمين مىكنيم و جامعهمان را اداره مىكنيم.
مردم مىگويند: اگر شهيد دادهايم، باز حاضريم شهيد بدهيم. اگر خون دادهايم، باز هم حاضريم خون بدهيم. باز هم حاضريم پول بدهيم. اگر در جنگ، زخمى شدهايم و آسيب و آزار ديدهايم، بالاخره جنگْ جاى زخمى شدن و كشته شدن است و ما باز هم حاضريم صدماتِ ناشى از جنگ را تحمل كنيم.
در هيچ جاى دنيا، چنين تلاش، ايثار و صبر انقلابىِ يك ملت، سابقه ندارد.
آنهايى كه مىگويند: مردم از تلاش در راه استقلال و آزادى و اجراى احكام اسلامى، خسته شدهاند، ساكت شوند! مردم نه تا كنون از جهاد در راه اسلام و استقلال و آزادى، خسته شدهاند و نه از اين پس، خسته خواهند شد. (تكبير نمازگزاران و شعار «جنگ، جنگ، تا پيروزى»)
برداشت من اين است كه ورود ابرقدرتها، اين جنايتكاران بين المللى و آدمخواران به خليج فارس، شور و شوق و قدرتِ فراوانى در روحيه ملتِ ما به وجود آورده است. شما در هفته گذشته، مانور سپاه محمد صلى الله عليه و آله (صلوات نمازگزاران) را ديديد. صحنههاى آن هنوز در جلوِ چشمِ ماست.
صحنههاى اين مانور، كم سابقه يا بى سابقه بود. اين مانور، در يك نقطه يا يك استان يا يك منطقه از كشور نبود. در سرتاسر ايران از شرق تا غرب و شمال تا جنوب، زن و مردِ ايرانى، با شور و شوق، در اين مانور