حرفمان، دفاع خواهيم كرد. (تكبير نمازگزاران)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ اذا جاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَ الْفَتْحُ وَ رَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فى‌ دينِ اللَّهِ افْواجاً فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبّكَ وَ اسْتَغْفِرْهُ انَّهُ كانَ تَوّاباً[1] و السلام عليكم و رحمة اللّه و بركاته.

30 جمعه 11 ارديبهشت 1366- دانشگاه‌تهران مهم‌ترين عنوان: اهميت روزه و ماه مبارك رمضان‌

خطبه اول‌

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم‌

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلى‌ اشْرَفِ انْبِياءِ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ آلِهِ الطَّيِّبينَ الطَّاهِرينَ.

خداوند مى‌فرمايد:

«يا ايُّهَا الَّذينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيامُ كَما كُتِبَ عَلَى الَّذينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ ايَّاماً مَعْدوداتٍ فَمَنْ كانَ مِنْكُمْ مَريضاً اوْ عَلى‌ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ ايَّامٍ اخَرَ وَ عَلَى الَّذينَ يُطيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعامُ مِسْكينٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْراً فَهُوَ خَيْرٌ لَهُ وَ انْ تَصُومُوا خَيْرٌ لَكُمْ انْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ شَهْرُ رَمَضانَ الَّذى‌ انْزِلَ فيهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى‌ وَ الْفُرْقانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ وَ مَنْ كانَ مَريضاً اوْ عَلى‌ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ ايَّامٍ اخَرَ يُريدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَ لا يُريدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَ لِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ وَ لِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلى‌ ما هَداكُم وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ»[2]

[اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! روزه داشتن بر شما مقرر شد، همچنان كه بر كسانى كه پيش از شما بوده‌اند، مقرر شده بود، تا پرهيزكار شويد.

روزهايى معدود. هر كس كه از شما بيمار يا در سفر باشد، به همان تعداد از روزهاى ديگر روزه بدارد. و آنان كه توانايىِ آن را ندارند، هر روز را به اطعامِ مسكينى باز خرند. و هر كه به رغبت در آن بيفزايد، برايش بهتر است و اگر مى‌خواهيد بدانيد، بهتر آن است كه خود روزه بداريد.

ماه رمضان، كه در آن براى راهنمايىِ مردم و بيانِ راه روشن هدايت و جدا ساختنِ حق از باطل، قرآن نازل شده است. پس هر كس كه اين ماه را دريابد بايد كه در آن روزه بدارد.

و هر كس كه بيمار يا در سفر باشد، به همان تعداد از روزهاى ديگر. خدا براى شما خواستار آسايش است نه سختى و تا آن شمار را كامل سازيد. و خدا را بدان سبب كه راهنمايى‌تان كرده است به بزرگى ياد كنيد و سپاس گوييد.]

«اوصيكُمْ عِبَادَ اللَّهِ بِتَقْوَى اللَّهِ الَّذى‌ ضَرَبَ لَكُمُ الامْثَالَ وَ وَقَّتَ لَكُمُ الآجَالَ وَ الْبَسَكُمُ الرِّيَاشَ وَ ارْفَعَ لَكُمُ المَعَاشَ وَ احَاطَكُمْ بِالاحصَاءِ وَ ارْصَدَ لَكُمُ الْجَزاءَ.»[3]

[بندگان خدا! شما را اندرز مى‌دهم به تقوا و پرهيز از نافرمانىِ خدا كه- در كتاب خود- براى شما مَثَل‌ها آورد، و زمان مرگِ يك يكتان را معيّن كرد. زينتِ لباس بر تنتان پوشيد، و روزىِ فراخ به شما بخشيد.

از بيش و كمِ شما آگاه است، و پاداشِ هر يك را آماده داشته، بر سرِ راه است.]

در چند خطبه قبل، موضوع صحبت ما، فرهنگ عمومى اسلام بود. به همين مناسبت، مطالبى در باره نظام حقوقى اسلام، خدمتِ شما عرض كردم. ادامه آن مباحث را

[1]- سوره نصر( 110).

[2]- سوره بقره( 2)، آيه 183- 185.

[3]-/ ر. ك: نهج البلاغه، ترجمه سيد جعفر شهيدى، خطبه 83، ص 60.