الحمد للّه جوان داريم، مبارز داريم، رزمنده داريم، همه علاقه‌مندان انقلاب اسلامى سربازند و فداكارند؛ همه آنهايى كه نامِ انقلاب را شنيده و دل به آن داده‌اند، حاضرند تا پاى جان در راه انقلابْ فداكارى كنند.

من اميدوارم عنايتِ خداوند هم شامل حال ما شود و اين استكبار جهانى را به زودى- به لطف پروردگار- از پاى در آوريم.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ وَ الْعَصْرِ انَّ الانْسانَ لَفى‌ خُسْرٍ الَّا الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ[1] و السلام عليكم و رحمة اللّه و بركاته.

20 جمعه 4 آبان 1363- دانشگاه تهران مهم‌ترين عنوان: بهره‌بردارى از فرصت‌ها و نيروها

خطبه اول‌

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم‌

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمين وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلى‌ اشْرَفِ انْبِياءِ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ ابِى الْقاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبينَ ثُمَّ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلى‌ عَلِىٍّ اميرِ الْمُؤْمِنينَ وَ عَلى‌ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍّ وَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِىٍّ وَ عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِىِّ بْنِ مُوسى‌ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ وَ عَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍّ وَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ الْمَهْدِىِّ صَلَواتُ اللَّهِ وَ سَلامُهُ عَلَيْهِمْ اجْمَعينَ.

امروز نزديكِ روزهاى ولادت حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام (در هفته آينده) و ولادت حضرت باقر عليه السلام (در هفته گذشته) است. من هر دو ولادتِ با سعادت را به حضور حضرت ولى عصر- عجّل اللّه تعالى‌ فرجه الشريف- و امام امت و امت اسلام تبريك عرض مى‌كنم.

همچنين سالگرد رحلت اسف‌بار و پر بركتِ عالم بزرگوار و ارجمند، فرزند برومند رهبر عزيز و امام بزرگوارمان‌[2] را به خدمت معظّم له و به برادران و خواهران عزيز، تبريك و تسليت عرض مى‌كنم.

همچنين شهادت نخستين شهيد محراب، مرحوم آيت اللّه قاضى را به حضرت امام و امت شهيد پرور و به خانواده معظّم ايشان، تبريك و تسليت عرض مى‌كنم.

موضوع خطبه اول امروز من، غنيمت شمردنِ فرصت‌ها است. اغتنام فرصت و فرصت را غنيمت دانستن و از دست ندادنِ آن، در فرهنگ اسلامى جايگاه بسيار والايى دارد و در اين باره، روايات و سفارش‌هاى فراوانى نقل شده است. در ابتداى سخنانم چند روايتِ كوتاه از حضرت على عليه السلام در اين باره برايتان مى‌خوانم.

«اضَاعَةُ الْفُرْصَةِ غُصَّةٌ.»[3]

[از دست دادنِ فرصتْ اندوهى گلوگير است.]

«الفُرْصَةُ سَريعَةُ الْفَوْتِ، بَطيئَةُ الْعَوْدِ.»[4]

فرصت، خيلى سريع و تا چشم به هم بزنيد، فوت مى‌شود و از دست مى‌رود؛ اما خيلى كند و به ندرت باز مى‌گردد.

«قُرِنَتِ الْهَيْبَةُ بِالْخَيْبَةِ وَ الْحَيَاءُ

[1]- سوره عصر( 103).

[2]-/ اشاره به رحلت حاج آقا مصطفى خمينى، فرزند ارشد و برومند امام خمينى است كه در روز اول آبان ماه 1356 ه. ش در نجف اشرف رحلت نمود و در حرم امير المؤمنين عليه السلام به خاك سپرده شد.

[3]- ر. ك: نهج البلاغه، ترجمه سيد جعفر شهيدى، شركت انتشارات علمى و فرهنگى، ص 381، حكمت 118.

[4]-/ ر. ك: محمد باقر مجلسى، بحار الانوار، ج 78، ص 113، باب 19، روايت 7.