2- مستحبّ است حاجى در منى‌ پس از نماز ظهر روز عيد و چهارده نماز پس از آن تكبير بگويد و بعضى تكبير گفتن را واجب دانسته‌اند و بهتر است اين تكبيرها را بگويد:

«اللَّهُ أَكْبَرُ، اللَّهُ أَكْبَرُ، لا إلهَ إِلَّا اللَّهُ وَاللَّهُ أَكْبَرُ، اللَّهُ أَكْبْرُ وَلِلَّهِ الْحَمْدُ، اللَّهُ أَكْبَرُ عَلى‌ ما هَدانا، اللَّهُ أَكْبَرُ عَلى‌ ما رَزَقَنا مِنْ بَهِيمَةِ الْأَنْعامِ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ عَلى‌ ما أَبْلانا.»

وبراى كسانى كه در منى‌ نيستند گفتن اين تكبيرها پس از نماز ظهر روز عيد و نُه نماز بعد از آن مستحبّ است.

3- مستحبّ است حاجى هنگام اقامت در منى‌ نمازهاى واجب و مستحبّ خود را در مسجد «خيف» بجا آورد. درباره فضيلت اين مسجد روايات زيادى وارد شده، در حديثى آمده است كه: «صد ركعت نماز در مسجد خيف با عبادت هفتاد سال برابر است، صد بار «سُبْحانَ اللَّهِ» گفتن در اين مسجد ثواب بنده آزاد كردن در راه خدا را دارد، پاداش صد بار «لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ» گفتن برابر با پاداش كسى است كه جانى را زنده كرده باشد و هر كس در اين مسجد صد بار «الْحَمْدُ لِلَّهِ» بگويد پاداشش برابر با ثواب كسى است كه مالى به اندازه ماليات عراقين (يعنى كوفه و بصره) در راه خدا صدقه داده باشد.»[1]

[1]- وسائل‌الشيعه، باب 51 از ابواب احكام المساجد، روايت 1