فصل ششم: بيتوته در منى‌

بيتوته به معناى شب را سپرى كردن است، مقصود از بيتوته در منى‌ آن است كه حاجى شبهاى يازدهم و دوازدهم ذى‌حجّه در منى‌ بماند.

مسأله 989) بيتوته در منى‌ از واجبات حجّ است و وقت آن از غروب آفتاب تا نيمه شب يا از نيمه شب تا طلوع فجر است.

مسأله 990) بنابر احتياط، نيمه اوّل شب را از غروب شرعى تا طلوع آفتاب و نيمه دوّم را از هنگام غروب آفتاب تا طلوع فجر حساب كنند.

مسأله 991) كسى كه نيمه اوّل شب را در منى‌ سپرى كرده پس از آن مى‌تواند از منى‌ بيرون برود، ولى احتياط مستحبّ آن است كه پيش از طلوع صبح وارد مكّه نشود.

مسأله 992) ماندن در منى‌ عبادت است و بايد علاوه بر نيّت با قصد خالص و براى اطاعت خداوند متعال انجام گيرد.