و نفاق گواه مى‌گيرد.»[1] مسأله 284) در تكرار لبّيك‌هاى مستحبّ لازم نيست همان عبارتى را كه هنگام احرام بستن مى‌گويند، تكرار كند؛ بلكه مى‌تواند بگويد: «لَبّيْكَ اللَّهُمَّ لَبّيْكَ» يا تنها «لَبّيْك» را تكرار كند.

مسأله 285) براى مردها مستحبّ است كه لبّيك را بلند بگويند.

مسأله 286) كسى كه براى عمره تمتّع محرم شده، بنابر احتياط واجب بايد هنگامى كه خانه‌هاى مكّه را ديد از لبّيك گفتن خوددارى كند. منظور از خانه‌هاى مكّه خانه‌هايى است كه جزء شهر مكّه به شمار آيد، هرچند شهر مكّه بزرگ شود.

مسأله 287) كسى كه براى حجّ احرام بسته، بنابر احتياط واجب بايد از ظهر روز عرفه به بعد، لبّيك گفتن را ترك كند.

مسأله 288) شخص لالى كه تلبيه را مى‌داند ولى نمى‌تواند بگويد بايد زبان خود را به تلبيه حركت دهد و با انگشت خود نيز به آن اشاره كند و بهتر است ديگرى نيز به جاى او تلبيه بگويد و به جاى لالى كه اصلًا تلبيه را نمى‌داند بايد ديگرى تلبيه بگويد.

مسأله 289) اگر احرام بستن را فراموش كند و پس از پايان حجّ‌

[1]- محمدّ بن يعقوب كلينى، كافى، ج 4، ص 337، باب التلبيه