قبل از مبعوث شدن پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم مردم دنيا و به ويژه جزيرةالعرب در ضلالت و گمراهى بودند. سيهروزى، بدبختى، جهل و نادانى و آلودگىهاى گوناگون معنوى در آن عصر تمام جهان را فرا گرفته بود. اين وضع نابسامان بر كسى پوشيده نبود تا اين كه خداوند نعمت بزرگى را كه ارزش منت نهادن بر مردم داشت به آنها ارزانى كرد و آن بعثت پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم بود؛ پيامبرى كه از جنس خود مردم بود، نه از جنس ملائكه، تا بتواند احتياجات و نيازمندىهاى انسانها را دقيقاً درك كند، و دردها و مشكلات آنها را لمس نمايد. او به مقام پيامبرى برگزيده شد در حالى كه سه برنامه مهم را سرلوحه كارهاى خود قرار داده بود: 1- آيات پروردگار را بر مردم تلاوت مىكرد و گوشهاى آنها را با كلام خداوند آشنا مىساخت.
2- فضائل اخلاقى و ارزشهاى انسانى را در جان و روح آنها پرورش مىداد و آنها را تربيت مىكرد و از پليديهاى شرك و عقايد باطل و خرافى و خصلتهاى زشت حيوانى پاك مىساخت تا آماده تعليم كتاب الهى و