فصل بيست و پنجم: احكام و آداب خوردن و آشاميدن‌

قرآن كريم: «اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد از غذاهاى پاكيزه‌اى كه به شما روزى نموده‌ايم بخوريد و سپاس خداى را بجا آوريد»[1].

گرچه بشر براى ادامه حيات خود نيازمند تغذيه و خوردن و آشاميدن است، ولى بايد كميت و كيفيت خوراك و نوشيدنى خود را با دقت مورد توجه قرار دهد؛ خداوند متعال مى‌فرمايد:

«فَلْيَنْظُرِ الانسانُ إلى‌ طَعامِهِ»[2]

يعنى: انسان بايد به خوراك و قوت خود بنگرد.

ميل و علاقه به غذا نبايد انسان را از دقت و توجه نسبت به آنچه كه مى‌خورد باز داشته و حجابى بين او و خردش گردد؛ وگرنه غذايى كه مى‌خورد نه تنها برايش سودى نخواهد داشت بلكه چه بسا بلاى جانش مى‌شود.

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم مى‌فرمايند: «اولين اسباب عصيان و نافرمانى خداوند متعال شش خصلت است: دنيادوستى، رياست‌طلبى، علاقه وافر به غذا،

[1]- سوره بقره( 2): آيه 172

[2]- سوره عبس( 80): آيه 24