5- سجود

نمازگزار بايد در هر ركعت از نمازهاى واجب و مستحب بعد از ركوع دو بار «سجده» نمايد. به اين صورت كه پيشانى، كف دو دست، سر دو زانو و انگشت بزرگ پاها را بر زمين يا ساير چيزهايى كه سجده بر آنها صحيح است قرار دهد.

چيزهايى كه سجده بر آنها صحيح است: سجده بر زمين و چيزهاى غير خوراكى و غير پوشاكى كه از زمين مى‌رويد مثل چوب و برگ درخت، گرچه مانند علف و كاه خوراك حيوانات باشد، و همچنين بر سنگهاى معدنى چون سنگ مرمر و سنگ سياه و سنگ آهك و سنگ گچ صحيح است و بهترين چيز براى سجده تربت حضرت امام حسين عليه السلام و پس از آن به ترتيب خاك، سنگ و گياه مى‌باشد.

چيزى كه بر آن سجده مى‌شود بايد داراى شرايط زير باشد: 1- پاك باشد، ولى اگر مثلًا مهر را روى فرش نجس بگذارد يا يك طرف مهر نجس باشد و پيشانى را به طرف پاك آن بگذارد اشكال ندارد.

2- بنابر احتياط واجب مقدار آن حداقل به اندازه يك درهم (كمتر از يك سكه بيست و پنج تومانى) باشد.

3- از مواد نفتى و يا پوشاكى و يا خوراكى مثل گندم و جو و نيز مواد معدنى مانند طلا و نقره نباشد.

4- بر روى چيزى كه پيشانى روى آن آرام نمى‌گيرد قرار نداشته باشد، ولى اگر مثلًا مهر روى تشك يا چيزى كه بعد از سرگذاشتن و مقدارى پايين رفتن آرام مى‌گيرد قرار داشته باشد اشكالى ندارد.