«شيخ الائمه» گويند. وى در قبرستان «بقيع» در كنار پدر گراميش امام باقر و جدش امام سجاد و عمويش امام حسن مجتبى عليهم السلام به خاك سپرده شد.

7- حضرت موسى بن جعفر معروف به امام كاظم عليه السلام‌

نام وى «موسى» و لقب مشهور او «كاظم» يعنى فروبرنده خشم و كنيه‌اش «ابوالحسن» مى‌باشد. پدرش «امام صادق عليه السلام» و نام مادرش «حميده» بود. مادر حضرت زنى دانشمند بود و به دستور امام صادق عليه السلام زنها براى يادگيرى احكام و معارف دينى به وى مراجعه مى‌كردند.

امام هفتم در 7 صفر سال 128 هجرى در منطقه «ابواء» كه بين مكه و مدينه واقع شده به دنيا آمد و در سن 21 سالگى به امامت رسيد. حضرت مدتى از عمر شريف خود را در زندان به سربرد و در آنجا به عبادت و بندگى خدا مشغول بود. تا اين كه در 25 رجب سال 183 هجرى در سن 55 سالگى در زندان بغداد به وسيله زهرى كه مأمورين حكومت بنى‌عباس به حضرت دادند به شهادت رسيد و در همان شهر بغداد در قبرستان قريش كه بعدها معروف به «كاظمين» گرديد دفن شد.

8- حضرت على بن موسى معروف به امام رضا عليه السلام‌

نامش «على» و لقبش «رضا» و داراى كنيه «ابوالحسن» مى‌باشد، وى در 11 ذى‌القعده سال 148 هجرى در شهر «مدينه» متولد شد. پدرش «امام كاظم عليه السلام» و مادرش «نجمه» از بهترين زنان آن عصر مى‌باشد. وى در سال 183 و در سن 35 سالگى به مقام امامت رسيد. حضرت در عهد خلافت «مأمون» يكى از پادشاهان بنى‌عباس با اصرار و اجبار به «خراسان» آمد و وليعهدى مأمون به وى تحميل شد؛ و بالاخره مأمون‌