دارايى او شصت هزار تومان باشد و به مقدار بيست هزار تومان آن از چيزهايى باشد كه مال پسر بزرگ‌تر است و سى هزار تومان هم قرض داشته باشد، بنابر احتياط واجب پسر بزرگ بايد به مقدار ده هزار تومان از آن چهار چيز را بابت قرض ميّت بدهد.

«مسأله 3407» مسلمان از كافر ارث مى‌برد، ولى كافر، اگرچه پدر يا پسر ميّت باشد، از او ارث نمى‌برد.

«مسأله 3408» اگر كافر بميرد و وارث مسلمان داشته باشد، همه ارث او به وارث مسلمان مى‌رسد، هرچند جزء دسته دوم يا سوم باشد؛ ولى اگر وارث مسلمانى نداشته باشد، ارث او به وارث كافر مى‌رسد، لكن كافر «مُرْتَد» در اين جهت حكم مسلمان را دارد كه ارث او به وارث كافر نمى‌رسد، بلكه اگر وارث مسلمان نداشته باشد، ارث او مال امام مسلمين است.

«مسأله 3409» اگر كسى يكى از خويشان خود را عمداً و به ناحق بكشد، از او ارث نمى‌برد، ولى اگر از روى خطا باشد، مثل آن كه سنگ به هوا بيندازد و اتّفاقاً به يكى از خويشان او بخورد و او را بكُشد، از او ارث مى‌برد، ولى از ديه قتل ارث نمى‌برد.

«مسأله 3410» قاتل علاوه بر آن كه خود ارث نمى‌برد، مانع از ارث بردن ديگران نيز نمى‌شود، بنابر اين اگر به عنوان مثال فرزندى پدر خود را عمداً و به ناحق بكشد و ميّت فرزند ديگرى نداشته باشد، خود قاتل ارث نمى‌برد، ولى فرزندان او ارث مى‌برند و اگر كسى از دسته اوّل وجود نداشته باشد، دسته دوم ارث مى‌برند و اگر دسته دوم هم وجود نداشته باشد، دسته سوم ارث مى‌برند.

«مسأله 3411» هرگاه بخواهند ارث را تقسيم كنند، در صورتى كه ميّت بچّه‌اى داشته باشد كه در شكم مادر باشد و در طبقه او وارث ديگرى هم مانند اولاد و پدر و مادر باشند، براى بچّه‌اى كه در شكم است و اگر زنده به دنيا بيايد ارث مى‌برد، سهم دو پسر را كنار مى‌گذارند، ولى اگر احتمال بدهند كه بيشتر باشد، مثلًا احتمال بدهند كه زن به سه بچّه حامله باشد، سهم سه پسر را كنار مى‌گذارند و چنانچه مثلًا يك پسر يا يك دختر به دنيا آمد، زيادى را ورثه بين خودشان تقسيم مى‌كنند.