گوسفندى كه غصب كرده برّه‌اى پيدا شود، متعلّق به صاحب مال است و نيز كسى كه مثلًا خانه‌اى را غصب كرده، اگرچه در آن ننشيند، بايد اجاره آن را بدهد.

«مسأله 3152» اگر كسى چيزى را غصب كند و آن چيز در دست او رشد و نموّ پيدا كند، همه آن متعلّق به صاحب مال است؛ مثلًا اگر نهالى را غصب كند و در زمين خود بكارد، درخت هرچه رشد و نموّ پيدا كند متعلّق به صاحب نهال است و غاصب اجرت زمين را طلبكار نيست؛ همچنين اگر پيوندى را غصب كند و به درخت خود پيوند بزند، بنابر اقوى نموّ و ميوه آن براى صاحب پيوند است.

«مسأله 3153» اگر از بچّه يا ديوانه چيزى را غصب كند، بايد آن را به ولىّ او بدهد و اگر از بين رفته باشد، بايد عوض آن را بدهد.

«مسأله 3154» هرگاه دو نفر با هم چيزى را غصب كنند، اگرچه هر يك به تنهايى مى‌توانسته‌اند آن را غصب نمايند، هر كدام آنان به نسبت استيلايى كه پيدا كرده ضامن آن است.

«مسأله 3155» اگر چيزى را كه غصب كرده با چيز ديگرى مخلوط كند، مثلًا گندمى را كه غصب كرده با جو مخلوط نمايد، چنانچه جدا كردن آنها ممكن باشد، اگرچه زحمت داشته باشد، بايد جدا كند و به صاحب آن برگرداند.

«مسأله 3156» اگر ظرف طلا و نقره يا چيز ديگرى را كه صاحب آن- از روى تقليد يا اجتهاد- نگاه داشتن آن را جايز مى‌داند غصب كند و خراب نمايد، بايد آن را با مزد ساختنش به صاحب آن بدهد و در صورتى كه مزد ساختن كمتر از تفاوت ساخته و نساخته باشد، تفاوت قيمت را هم بايد بدهد و چنانچه براى اين كه مزد ندهد بگويد:

«آن را مثل اوّل آن مى‌سازم»، مالك مجبور نيست قبول نمايد و نيز مالك نمى‌تواند او را مجبور كند كه آن را مثل اوّل بسازد.

«مسأله 3157» اگر چيزى را كه غصب كرده به نحوى تغيير دهد كه از اوّلش بهتر شود- مثلًا با طلايى كه غصب كرده گوشواره بسازد- چنانچه صاحب مال بگويد: «مال را به همين صورت بده»، بايد به او بدهد و نمى‌تواند براى زحمتى كه كشيده مزد بگيرد،