ممكن است فراموش شود كه به چه كسانى شير داده‌اند و بعد دو نفر محرم با يكديگر ازدواج نمايند و يا ازدواج برخى باطل گردد؛ بنابر اين قبل از شير دادن بايد كاملًا از مسائل آن آگاه باشند.

«مسأله 2936» اگر مرد پيش از آن كه زنى را براى خود عقد كند، بگويد به واسطه شير خوردن، آن زن بر او حرام شده، مثلًا بگويد كه شير مادر او را خورده، چنانچه تصديق او ممكن باشد، نمى‌تواند با آن زن ازدواج كند و اگر بعد از عقد بگويد و خود زن هم حرف او را قبول نمايد، عقد باطل است؛ پس اگر مرد با او آميزش نكرده باشد يا آميزش كرده باشد، ولى در وقت آميزش كردن، زن بداند بر آن مرد حرام است، مهر ندارد و اگر بعد از آميزش بفهمد كه بر آن مرد حرام بوده، شوهر بايد مهريّه او را مطابق زن‌هايى كه مثل او هستند بدهد.

«مسأله 2937» اگر زن پيش از عقد بگويد به واسطه شير خوردن بر مردى حرام شده، چنانچه تصديق او ممكن باشد، نمى‌تواند با آن مرد ازدواج كند و اگر بعد از عقد بگويد، مثل صورتى است كه مرد بعد از عقد بگويد كه زن بر او حرام است و حكم آن در مسأله پيش گفته شد.

«مسأله 2938» اگر زنى بچّه‌اى را با شرايطى كه در مسأله 2954 گفته مى‌شود شير دهد، پدر آن بچّه نمى‌تواند با دخترهايى كه از آن زن به دنيا آمده‌اند و دخترهاى شوهرى كه شير متعلّق به اوست ازدواج نمايد، بلكه احتياط واجب آن است كه دخترهاى رضاعى آن مرد را هم براى خود عقد ننمايد، ولى چنانچه آن زن شيرده، دخترهاى رضاعى ديگرى داشته باشد كه وقتى همسر مرد ديگرى بوده، از شير آن مرد به آنها داده است، پدر آن بچه مى‌تواند با آن دخترها ازدواج كند، اگرچه احتياط مستحب آن است كه با آنان ازدواج نكند و نگاه محرمانه- يعنى نگاهى كه انسان مى‌تواند به محرم‌هاى خود كند- نيز به آنان ننمايد.

«مسأله 2939» اگر زنى بچّه‌اى را با شرايطى كه در مسأله 2954 گفته مى‌شود شير دهد، شوهر آن زن كه صاحب شير است به خواهرهاى آن بچّه محرم نمى‌شود، ولى‌