احتياط روزه‌اش باطل مى‌شود.

«مسأله 1695» اگر فراموش كند كه روزه است و به نيّت غسل، سر خود را در آب فرو ببرد، روزه و غسل او صحيح است.

«مسأله 1696» اگر بداند كه روزه است و عمداً براى غسل سر خود را در آب فرو برد، چنانچه روزه او روزه مستحبى و يا روزه واجب غير رمضان باشد، غسل او صحيح و بنابر احتياط روزه او باطل مى‌باشد و اگر روزه ماه رمضان باشد، بنابر احتياط هم غسل و هم روزه او باطل است.

«مسأله 1697» اگر براى آن كه كسى را از غرق شدن نجات دهد سر خود را در آب فرو برد، اگرچه نجات دادن او واجب باشد، روزه او باطل مى‌شود.

«مسأله 1698» ريختن آب روى سر اشكال ندارد، ولى اگر مثل آب لوله‌هاى بزرگ يا آبشار باشد كه يك مرتبه تمام سر را مى‌پوشاند، اشكال دارد.

«مسأله 1699» اگر روزه‌دار سر خود را در محفظه‌اى مانند كلاه غواصى قرار دهد و زير آب برود، روزه‌اش باطل نمى‌شود.

7- باقى ماندن بر جنابت، حيض يا نفاس تا اذان صبح‌

«مسأله 1700» در روزه رمضان و قضاى آن اگر جنب عمداً تا اذان صبح غسل نكند يا اگر وظيفه او تيمّم است عمداً تيمّم ننمايد، روزه او باطل است و بنابر احتياط واجب، حكم بقيه روزه‌هاى واجب نيز همين است.

«مسأله 1701» كسى كه جنب است و مى‌خواهد روزه واجبى بگيرد كه مثل روزه رمضان وقت آن معيّن است، چنانچه عمداً غسل نكند تا وقت تنگ شود، معصيت كرده و بايد تيمّم كرده و آن روز را روزه بگيرد و سپس بنابر احتياط قضاى آن را نيز به جا آورد.

«مسأله 1702» اگر جنب در ماه رمضان غسل را فراموش كند و بعد از اذان صبح به خاطر آورد، بايد روزه آن روز را قضا نمايد و اگر بعد از چند روز به خاطر آورد، بايد روزه تمام روزهايى را كه يقين دارد جنب بوده قضا نمايد، پس اگر نمى‌داند سه روز جنب‌