كشيدم، بنابر احتياط دوباره بايد آن را آب كشيد و اگر بگويد چيزى كه در دست اوست نجس است، احتياط آن است كه از آن اجتناب كنند.

«مسأله 133» نجس كردن خط و ورق قرآن و زمين، بنا و فرش مسجد، حرام است و اگر نجس شوند بايد فوراً آنها را پاك كنند و نجس كردن حرم پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم و امامان عليهم السلام حرام است و اگر نجس شوند، چنانچه جزئى از مسجد باشند و يا بى‌احترامى محسوب شود بايد فوراً تطهير شوند و چنانچه بى‌احترامى نيز نباشد احتياط آن است كه آن را پاك كنند.

«مسأله 134» اگر جلد قرآن نجس شود، در صورتى كه بى‌احترامى به قرآن باشد، بايد آن را آب بكشند.

«مسأله 135» گذاشتن قرآن روى عين نجس- مانند خون و مردار- اگرچه آن عين نجس خشك باشد، حرام است و برداشتن قرآن از روى آن واجب مى‌باشد.

«مسأله 136» نوشتن قرآن با مُركب نجس- اگرچه يك حرف آن باشد- حرام است و اگر نوشته شود، بايد به واسطه تراشيدن و مانند آن، كارى كنند كه نوشته از بين برود.

«مسأله 137» احتياط واجب آن است كه از دادن قرآن به كافر خوددارى كنند و اگر قرآن در دست اوست، در صورت امكان از او بگيرند.

«مسأله 138» دادن قرآن به دست كفار و اهل كتاب به اميد هدايت آنان و به منظور مطالعه و بررسى و درك آيات آن، در صورتى كه در معرض نجس شدن و هتك و اهانت نباشد و واقعاً بخواهند از آن استفاده كنند، مانعى ندارد.

«مسأله 139» اگر ورق قرآن يا چيزى كه احترام آن لازم است- مثل كاغذى كه اسم خدا يا پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم يا امام عليه السلام بر آن نوشته شده- در محل نجسى چون مستراح بيفتد، بيرون آوردن و آب كشيدن آن، اگرچه خرج داشته باشد، واجب است، و اگر بيرون آوردن آن ممكن نباشد، بايد به آن مستراح نروند تا يقين كنند آن ورق پوسيده است؛ و نيز اگر تربتى كه از قبر پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم يا ائمه عليهم السلام است در مستراح بيفتد و بيرون آوردن آن ممكن نباشد، بايد تا وقتى كه يقين نكرده‌اند آن تربت به كلى از بين رفته، به آن مستراح نروند.