مى‌شنود صداى امام نيست و حمد و سوره بخواند و بعد بفهمد صداى امام بوده، نماز او صحيح است.

«مسأله 1505» اگر شك كند كه صداى امام را مى‌شنود يا نه يا صدايى بشنود و نداند صداى امام است يا صداى شخص ديگر، مى‌تواند به قصد قربت مطلقه حمد و سوره را بخواند، اگرچه بهتر است آن را نخواند.

«مسأله 1506» بنابر احتياط واجب مأموم نبايد در ركعت اوّل و دوم نماز ظهر و عصر، حمد و سوره را به عنوان جزء واجب نماز بخواند، ولى خواندن حمد و سوره به قصد قربت مطلقه اشكال ندارد و اگر حمد و سوره نخواند، مستحب است به جاى آن ذكر بگويد.

«مسأله 1507» مأموم نبايد تكبيرةالاحرام را پيش از امام بگويد، بلكه احتياط واجب آن است كه تا تكبير امام تمام نشده، تكبير نگويد.

«مسأله 1508» اگر مأموم پيش از امام عمداً نيز سلام دهد، نماز او صحيح است؛ ولى احتياط مستحب آن است كه اگر سلام امام را مى‌شنود، پيش از امام سلام ندهد.

«مسأله 1509» اگر مأموم غير از تكبيرةالاحرام، ذكرهاى ديگر نماز را پيش از امام بگويد، اشكال ندارد؛ ولى اگر آنها را بشنود يا بداند امام چه هنگام ذكرهاى نماز را مى‌گويد، احتياط مستحب آن است كه پيش از امام نگويد.

«مسأله 1510» مأموم بايد غير از آنچه در نماز خوانده مى‌شود، اعمال ديگر آن مانند ركوع و سجود را با امام يا كمى بعد از امام بجا آورد و اگر عمداً پيش از امام عملى را انجام دهد، نماز او فرادى‌ مى‌شود؛ اما اگر در حال قرائت امام عمداً به ركوع رود، نمازش باطل مى‌شود و اگر عمداً عملى را مدت زيادى پس از امام انجام دهد و يا اين كه در يك ركن عمداً امام را درك نكند- مثل اين كه امام سر از ركوع بردارد و مأموم هنوز به ركوع نرفته باشد- نماز او فرادى‌ مى‌شود، بلكه اگر سهواً نيز امام را در يك ركن درك نكند، بنابر احتياط نمازش فرادى‌ مى‌شود.

«مسأله 1511» اگر سهواً پيش از امام سر از ركوع بردارد، چنانچه امام در ركوع باشد، بايد به ركوع برگردد و با امام سر بردارد و در اين صورت زياد شدن ركوع كه ركن‌