بزند، چنانچه بتواند دست‌هاى او را بر آن چيز بگذارد و سپس او را با دست‌هاى خودش تيمّم دهد، بايد همين كار را بكند و اگر اين نيز ممكن نبود، بايد دست خود را به چيزى كه تيمّم بر آن صحيح است بزند و بر پيشانى و پشت دستهاى او بكشد.

«مسأله 741» اگر بعد از آن كه مشغول بخشى از اعمال تيمّم شد، شك كند كه قسمت پيش از آن را فراموش كرده يا نه و يا شك كند كه آن را درست به جا آورده يا نه، اگر احتمال بدهد در حال عمل متوجه بوده، نبايد اعتنا كند و تيمّم او صحيح است.

«مسأله 742» اگر بعد از مسح دست چپ شك كند كه درست تيمّم كرده يا نه، چنانچه احتمال بدهد كه در حال عمل متوجه بوده، تيمّم او صحيح است.

«مسأله 743» كسى كه وظيفه او تيمّم است، بنابر احتياط واجب نبايد پيش از وقت نماز براى نماز تيمّم كند، ولى اگر براى كار واجب ديگرى يا عمل مستحبّى تيمّم كند و تا وقت نماز عذر او باقى باشد، مى‌تواند با همان تيمّم نماز بخواند.

«مسأله 744» اگر كسى كه وظيفه او تيمّم است بداند يا گمان داشته باشد كه تا آخر وقت عذر او باقى مى‌ماند، در وسعت وقت مى‌تواند با تيمّم نماز بخواند؛ بنابر اين با احتمال برطرف شدن عذر نيز تيمم در وسعت وقت جايز است، ولى اگر بداند يا گمان داشته باشد كه تا آخر وقت عذر او برطرف مى‌شود، بايد صبر كند و با وضو يا غسل نماز بخواند يا در تنگى وقت با تيمّم نماز را بجا آورد.

«مسأله 745» كسى كه نمى‌تواند وضو بگيرد يا غسل كند، مى‌تواند نمازهاى قضاى خود را با تيمّم بخواند، هر چند احتمال بدهد كه بزودى عذر او برطرف مى‌شود، ولى در صورتى كه بداند و يا گمان داشته باشد كه عذر او به زودى برطرف مى‌شود، بايد منتظر بماند.

«مسأله 746» كسى كه نمى‌تواند وضو بگيرد يا غسل كند، جايز است نمازهاى مستحبّى مثل نافله‌هاى شبانه‌روزى را كه وقت معيّنى دارند، حتى در اوّل وقت- به شرط آن كه علم و يا گمان به برطرف شدن عذر تا آخر وقت نداشته باشد- با تيمّم بخواند.

«مسأله 747» كسى كه احتياطاً بايد بين غسل جبيره‌اى و تيمّم جمع نمايد، اگر بعد از