بدهند و اگر چهار ماه نداشته باشد و خلقت او نيز كامل نباشد، بايد او را در پارچه‌اى بپيچند و بدون غسل دفن كنند.

«مسأله 597» اگر مرد، زن را و زن، مرد را غسل بدهد، غسل باطل است، ولى زن مى‌تواند شوهر خود را غسل دهد و شوهر نيز مى‌تواند زن خود را غسل دهد، اگرچه احتياط مستحب آن است كه زن، شوهر خود و شوهر، زن خود را غسل ندهد.

«مسأله 598» مرد مى‌تواند دختر بچّه‌اى را كه سن او از سه سال بيشتر نيست غسل دهد و زن نيز مى‌تواند پسر بچّه‌اى را كه سه سال بيشتر ندارد، غسل دهد.

«مسأله 599» مردانى كه با ميت زن نسبت دارند و با او محرمند و يا به واسطه شير خوردن با او محرم شده‌اند، بنابر احتياط نمى‌توانند او را غسل دهند، مگر اين كه زنى براى غسل دادن او يافت نشود؛ همچنين زنانى كه با ميت مرد نسبت دارند و با او محرمند و يا به واسطه شير خوردن با او محرم شده‌اند، بنابر احتياط نمى‌توانند او را غسل دهند، مگر اين كه مردى براى غسل دادن او يافت نشود و در هر دو صورت بنا بر احتياط واجب، غسل بايد از روى لباس صورت گيرد و اگر براى غسل دادن ميت، نه همچنس او يافت شود و نه محرم او، احتياطاً بايد او را بدون غسل و با لباس خودش دفن كنند.

«مسأله 600» اگر ميّت و كسى كه او را غسل مى‌دهد هر دو مرد يا هر دو زن باشند، جايز است كه غير از عورت، جاهاى ديگر ميّت برهنه باشد.

«مسأله 601» نگاه كردن به عورت ميّت حرام است و كسى كه او را غسل مى‌دهد، اگر نگاه كند معصيت كرده، ولى غسل باطل نمى‌شود.

«مسأله 602» اگر جايى از بدن ميّت نجس باشد، بايد آن جا را پيش از آن كه غسل بدهند آب بكشند و احتياط مستحب آن است كه تمام بدن ميّت پيش از شروع به غسل پاك باشد.

«مسأله 603» احتياط واجب آن است كه تا غسل ترتيبى ممكن است، ميّت را غسل ارتماسى ندهند؛ ولى جايز است كه در غسل ترتيبى هر يك از سه قسمت بدن را با مراعات ترتيب در آب فرو برند.