كشف فسيل‌هاى قديم‌تر و كهنه‌تر، آن هم فقط جدولى را كه قبلا فرض مى‌شد به هم زده و بى‌اعتبار كرده است. تنها چيزى كه مى‌شود گفت اين است كه نظريه تحول و تكامل‌از نظريه «فيكسيسم»[1] به ذهن نزديك‌تر است كه آن هم سؤالاتى را پيش مى‌آورد كه ظاهراً قابل پاسخ نيست. بنابراين هر چه گفته مى‌شود مانند قدم زدن در تاريكى است كه رونده زير پاى خود را نمى‌بيند و راه را از چاه و دره را از صخره و كوه تشخيص نمى‌دهد؛ پس دانش بشرى، مطلب محصّل و معلومى ندارد تا گفته قرآن با او در تعارض باشد.

ديدگاه قرآن در مورد خلقت انسان‌

قرآن كريم در هفت سوره در اين باره سخن گفته است كه به ترتيب نزول- بنا به رأى مشهور- از قرار زير هستند:[2]

1- سوره ص (38)، ترتيب نزول (37)، آيات 85- 69؛

2- سوره اعراف (7)، ترتيب نزول (38)، آيات 25- 11؛

[1].« فيكسيسم» نظريه تغييرناپذير بودن صفات طبيعى موجودات است و لذا ميان اقسام موجودات زنده ارتباط و پيوستگى نسلى موجود نيست، در مقابل نظريه لامارك كه به تغيير تدريجى و تكامل موجودات زنده معتقد است.

[2]. ر. ك: طباطبايى، قرآن در اسلام، ص 150- 156؛ معرفت، التمهيد، ج 1، 135- 145.