ارادَ مِنكَ، الرابعة: أنْ تَعْرِفَ ما يُخْرِجُكَ مِنْ دينِكَ».[1]

من دانستنى‌هاى همه افراد بشر را در چهار كلمه يافتم: اول پروردگارت را بشناسى (محور اول)؛ بشناسى درباره تو چه كرده (محور دوم)؛ از تو چه خواسته است (محور سوم)؛ چه چيز ترا از دين بيرون مى‌برد (محور چهارم).

تأويل‌

كلمه (تأويل) از ماده (اول) بهمعنى باز گرداندن و ارجاع مى‌باشد[2] در كتب لغت معانى فراوانى براى آن ذكر شده كه مى‌توان آن را به سه دسته تقسيم كرد.

الف) ارجاع كلام و صرف آن از معنايى به معناى پنهانتر؛

ب) آشكار كردن آنچه كه شى به آن باز مى‌گردد؛

ج) انتهاى شى، مصير، عاقبت و آخر آن.

موارد استعمال تأويل در قرآن‌

اين واژه در قرآن كريم هفده بار استعمال شده است. از اين تعداد، دوازده مرتبه راجع به غير قرآن و پنج مرتبه- كه دو مورد آن به صورت يقينى و سه مورد ديگر بنا بر نظر مشهور- در مورد قرآن است.

[1]. مجلسى، بحار الانوار، كتاب العلم، باب العلوم التى امر الناس بتحصيلها، ج 1، ص 212، ح 6.

[2]. راغب، مفردات، ذيل ماده أول.