است. اكنون كه به وطنش بازگشته، آيا وظيفه‌اى برعهده‌اش باقى مانده يا خير؟

پاسخ: چنانچه با سعى كردن در تصحيح قرائت خود، متمكّن از تصحيح كامل آن نشود، نماز او صحيح است و استنابه لازم نيست، گرچه موافق با احتياط است.

[2032] سؤال 196: آيا مى‌توانيم براى اين كه خيالمان راحت باشد، نماز طواف را به روحانى كاروان كه اطمينان به قرائت صحيح او داريم، اقتدا نماييم؟

پاسخ: صحّت جماعت در نماز طواف، محلّ اشكال است.

موالات بين طواف و نماز طواف‌

[2033] سؤال 197: وقتى هفت دور طواف را تمام كردم، شروع به پيدا كردن جايى كه نزديك‌تر به مقام ابراهيم عليه السلام باشد، كردم تا نماز طواف را در آن جا بخوانم و اين جستجو حدود پانزده دقيقه طول كشيد و سپس نماز طواف را خواندم، حكم اين نماز چيست؟

پاسخ: صحيح است.

[2034] سؤال 198: اگر نايب، نماز طوافِ منوبٌ عنه را با فاصله از طواف انجام دهد، حكم آن چيست؟

پاسخ: چنانچه منوبٌ عنه، نماز طواف را خوانده و نماز نايب كه با فاصله از طواف انجام شده، به صورت احتياط بوده، اشكال ندارد؛ ولى چنانچه نايب، در اصلِ طواف و نماز آن نيابت داشته، در صورتى كه عمداً فاصله انداخته و به موالات اخلال وارد شده است، احتياطاً طواف و نمازش را اعاده كند.

شك در نماز طواف‌

[2035] سؤال 199: اگر كسى در اثناى سعى يا بعد از آن شك كند كه نماز طواف خوانده يا نه، چه حكمى دارد؟

پاسخ: به شكّ خود اعتنا نكند و اعاده نماز طواف لازم نيست.