قضا و كفّاره روزه نذرى‌

[1200] سؤال 92: شخصى نذر كرده دهه آخر شعبان را روزه بگيرد و آن را به ماه رمضان وصل كند؛ ولى يكى دو روز از آن را موفق به روزه گرفتن نمى‌شود. لطفاً وظيفه او را از جهت عمل به نذر، روزه قضا و كفّاره مربوط به نذر بيان نماييد.

پاسخ: اگر يك روز و يا دو روز را عمداً خورده است، بايد آن يك روز و يا دو روز را قضا نمايد و كفّاره را هم بپردازد و كفّاره‌اش براى هر روز، آزاد كردن يك بنده و يا اطعام شصت مسكين و يا دو ماه روزه گرفتن است؛ ولى چنانچه به واسطه عذرى نتوانسته باشد روزه بگيرد، فقط بايد قضاى آن را به جا آورد.

[1201] سؤال 93: شخصى نذر كرده كه هفته اول ماه شعبان را روزه بگيرد، اما موفق به انجام دادن اين نذر نمى‌شود، آيا قضاى آن واجب است؟ و در صورت وجوب، آيا بايد قضاى آن را پشت سر هم بگيرد يا به طور متفرق هم كافى است؟

پاسخ: قضاى روزه‌هايى كه فوت شده، واجب است و بهتر اين است كه پشت سر هم بودن را رعايت نمايد؛ هرچند مراعات آن واجب نيست.

[1202] سؤال 94: اگر كسى نذر كند كه روز معيّنى را روزه بگيرد، ولى عمداً آن روز را روزه نگيرد، حكمش چيست؟

پاسخ: افطار عمدى روزه نذر معيّن، علاوه بر قضا، كفّاره هم دارد و كفّاره آن همانند كفّاره قسم است.

روزه استيجارى‌

[1203] سؤال 95: آيا كسى كه نزديك به بلوغ است، ولى بالغ نشده، مى‌تواند نماز و روزه استيجارى به جا آورد؟ اگر شخص بالغى متكفّل انجام دادن نماز و روزه استيجارى شود و انجام مقدارى از آن را به كسى كه نزديك بلوغ است، واگذار نمايد، صحيح است يا خير؟